MILJARDEN FLARDEN 595

MILJARDEN FLARDEN 595 

Het waren donkere tijden. Bart De Wever sprak Latijn en Verhofstadt zweeg als vermoord. Er heerste zinsverduistering. De winter stond voor de deur. Maar eerst nog kwam de kruidige herfstzomer van kleuren en geuren en bladerdeeg en wind eraan. De populieren verloren hun populariteit. Ze hielden wel nog tot op het laatst een kapje op hun kopje. Net kaarsenvlammen op kandelaars. En nergens in het lessenrooster trof de juffrouw nog gewetensresten of wijnbegeerte aan. Het was geen flessenrooster. Na de recente baasontsteking hield ze zich dan ook gedeisd; ze wenste zich verder niet tot de hoofddrol te wenden. 'Geen slapende monden voeden met bedankjes of giftige geschenken,' dacht ze, de lerares Creatief Schrijven, tevens een verre nicht van de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

Populaire posts van deze blog

MILJARDEN FLARDEN 535

MILJARDEN FLARDEN 533

MILJARDEN FLARDEN 446