MILJARDEN FLARDEN

MILJARDEN FLARDEN 25  Iedereen weet dat Mozart het minst van al gebruikmaakte van de fa. Het is algemeen bekend dat Einstein pas begon te spreken toen hij zijn tong aan te hete soep brandde. Vast staat dat een onbekende krullenjongen de achtergronden van Da Vinci’s schilderijen aanbracht. Zeker weten dat Shakespeare (m?/v?/x?) hoofdletters haatte. Neen, nooit heeft Pieter de Coninck Solanum tuberosum geproefd. Het is bewezen dat Descartes met gemak een hele gebraden kip in zijn pens kon deponeren. Alles wijst erop dat koningin Fabiola ooit getroffen werd door een verdwaalde vogel. We kunnen met grote stelligheid poneren dat een fuifnummer altijd deelbaar is door twee. Langharige Japanse wiskundigen twijfelen er niet aan dat 70 het eerste van de acht primitieve vreemde getallen is. Betreffende alle bovenhavige aannames heerst nochtans grote onzekerheid bij de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 24  Ik denk dat de beste varkenswangetjes afkomstig zijn van zwijnen met veel humor. Het zijn overigens intelligente dieren. Is humor niet een belangrijk kenmerk van hersenbezit? Het was ook een varken dat de eerste truffel onder de Boom der Kennis op wist te graven, geen hond. Varkens: ze peinzen, dus ze zijn. Ze deinzen niet; ze veinzen niet. Uit respect voor spek ben ik al langer gestopt met het eten van onderdelen van dieren. Ik ben geen beest. Ik geef de voorkeur aan truffels – de ondergrondse vruchten aan de Boom der Kennis. Darwin indachtig: de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 23  Wanneer ik een stadje of een school of gelijk welke andere samenscholing nader en andermaal lees dat het er ‘bruist’, dan ben ik een verwittigd man. Alles bruist tegenwoordig. Het kan niet op. Je moet het meemaken. Wind for life! Genieten maar! Neemt allen deel aan dat gebruis! Trek de genietmachines uit de holsters! Mijn gedacht: koppijn krijg je van zulke alom verspreide valse moeë clichés. Natuurlijk heb je dan een bruistablet nodig. Vlaanderen de Geeuw. België zwelg je zo door. Een ware smet op het blazoen van stupide slagzinnen, kaduke clichés en bol geblazen woorden in de wind: de ruisende Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 22 Zalig Zeeland. ‘Walcheren is een werkwoord,’ merkte schoonbroer (zwager!) Jan plotseling op, gezeten in een pluktuin, nadat we de zoveelste landmijlen onder en achter de fietswielen hadden. Veere: vaarlijke kibbeligheid. Domburg: waar terrasmussen ingetogen het Lof der Zatheid neuriën. Middelburg: het Roeselare (gewinkel, gerinkel) van Zeeland. Biggekerke, Vrouwenpolder, Poppendamme: pure literatuur voor de lichte taalindustrieel. Walcheren: tevens een meervoud aan tripvreugde. Vrijwel windvrij wielrennend van hot naar her: de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 21  In de lagere school leefden we niet van de landbouw of de visvangst. In de openluchttempel op het schoolplein (de ‘speelplaats’) was vanaf mei de knikker (of de marbel) de eenheid van kapitaal, rijkdom, welvaart, faillissement en ontgoocheling. Elke pauze was het plein verkaveld in stroken, waar je met je knikker kon mikken op een rijtje knikkers teneinde nog rijker, nou: knikkerder te worden. Een pure oefening in handel en kapitalisme. Schoot je ernaast, dan moest je je knikker afgeven aan de kavelbaas. De grootste knikker was echter een kale knikker: meester R., stofjas, krijtlongen, pijp, hoornen bril waardoorheen hij de virtual reality van het knikkerdom gadesloeg. Hij hield een oogje in het zeil op de marbel: de munteenheid uit de middeleeuwen van ons jongensleven. Een herinnering van voor de moord op Dealey Plaza in Dallas, de nieuwe harten voor groenteboer Louis Washkansky en tandarts Philip Blaiberg en ‘ one giant leap for mankind’ door de Schrijver van Mi

MILJARDEN FLARDEN 20  In de religieuze thriller ‘Wie rook onraad?’ van de manke Tess Pireer (een pseudoniem) kwam veel aan bod: kraaiende parochiehanen… lekkende kerkdiaken… oningevulde kruismoordraadsels… misdienende bisschoppelingen… onveilig oliesel… brood in de vorm van pokerfiches geperst… wekelijkse misdaden… muren als in kerkers… bloeddorstige wijnbegeerte… slachtofferandes… bevlekte duiven… et cetera. T.P. verloor er haar job als priesteres door, ook al was haar thriller moorddadige ontspanning via pure fictie. Sommigen beschuldigden haar van non-fictie. Gelukkig ontfermde de Grieks-orthopedische gemeenschap zich over haar: ze werd er kaarsengietster. In de zomer van de spannende broek een aandachtig lezer: de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 19 Gelukkige vissen die, bevrijd uit de wanhopige vicieuze cirkels van bokalen op dressoirs, de vrijheid van vijvers mogen beleven. Het voegt ettelijke kieuwjaren toe aan hun bestaan, vis en zeker. Tenzij een Luftwaffe van reigers of een nachtelijke catwalk er anders over beslissen. Een vinnige aanklager van deze huiselijke visdrijven: de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.  

MILJARDEN FLARDEN 18 Voor uw volgende deelname met uw team Ai Ai Ai aan De Sluwste Mens Van Dit Dorp of Deze Stad lever ik u graag enkele bruikbare weetjes uit de weetkunde. Llanfairpwllgwyngyllgogerychwyrndrobwllllantysiliogogogoch is de langste plaatsnaam ter wereld. U is ons kortste woord. De kakkerlak kan nog negen dagen zonder hoofd leven. Wespen vergaderen nooit op donderdag. Een vlo springt meer dan driehonderdmaal zijn eigen lengte. Zeesterren hebben geen hersens. Napoleon Bonaparte was 1m69 groot. Blijf weetgierig en hou deze intelligence geheim tot de volgende quiz. Graag gedaan door de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.    

MILJARDEN FLARDEN 17 Gedroogde wijting: het vinnige zout in de pap der feesten, graatmagere graag geziene gast op kermissen en koersen. Deze drievinnigen zijn vooraf al goed getraind op droogmolens of in droogkasten, zodat ze zwierig kunnen verschijnen waar het volk in feeststemming verkeert of kijksport bedrijft. Geen foor of geen omloop zonder wijting in zijn droogste vorm. Waar je een school mensen samen ziet, verkopen kraamvrouwen en -mannen gedroogde wijting bij de vleet. De Fransen, ook een tricolore volk ten zuiden van ons, waarderen wijting in al zijn gedaantes ten zeerste; ze zouden er hun geel hesje voor over hebben. Belgen eren de droge wijting door er koersen en kermissen voor te organiseren. Een ongezouten flard te wijten aan hogere viskunde door de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.  

MILJARDEN FLARDEN 16 Den lezer heil! Het lijkt alsof de jaren via een deeltjesversneller voorbij geraasd zijn, maar eigenlijk is dat niet zo, want 70 is een primitief vreemd getal – het eerste van acht. Daarom deel ik het op – als dubbele dank voor al jullie wensen – in tweemaal 35. De taalkundige kant van de zaak: 70 = ‘tsjeventig’ (uitspraak ‘tsjeventeh) in de voertaal van mijn lage streek hier. Jammer, want dat lijkt op een afleiding van ‘tsjeef’, terwijl ik nooit in een pilaar bijt, naar preken luister of op een ouwel kauw. Dus: double genegen, triple gedegen en seven-up belegen dank, vanwege de vintage Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.  

MILJARDEN FLARDEN 15  De Leiepisser werd op plasserdaad betrapt toen zowel een inlandse blei als een verdwaalde skrei op de extra goudkleurige vlek in het water van de Golden River af kwamen – een gooi naar het statuut van goudvis. Bij monde van zijn advocaat liet de man weten dat hij eigenlijk een Leievisser was, dat de blei en de skrei de komma tussen zijn benen verkeerdelijk als lokaas hadden gezien en dat zijn gapende rits eerste gulp bij ongevallen betekende. Gepolst naar een reactie bij de autoriteiten luidde het: ‘We houden alle pistes open’. De lekkende kerel kreeg naderhand wel een Leieverbod voor een straal van 3,14 mijl (dode armen en het kanaal Bossuit-Kortrijk inbegrepen) en een vlasboete. Een geschokte omwonende van de schone Leie: de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 14  Waar zijn de andere miljarden flardriens gebleven? In groten getale waren zij eens; heden lijkt er gedecimeerd gehakt van gemaakt. Zal het ooit nog worden zoals voorheen op dit vergietachtige Smoelenboek? Een onrustwekkende flard van de onlangs gehackte Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 13  Het licht in augustus kleurt een okerslagje meer. De heksen van de herfst vegen met raspende bezems al hun stoepen schoon om verse dorre blaren te verwelkomen. Dat zijn echter amper nog zekerheden, want Moeder Aarde is een toverbal ofte kaakkraker die elk etmaal smeltend van kleur verandert. Bouwen we een boot of boeken we voor Mars? Een gedwongen nomade: de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 12  Ik woon in een gemeente met een beek. Ik ben blij met deze beek. Het is onze aorta, gelukkig niet onze cloaca. Onze beek meandert gezellig, o.a. door een van de mooiste parken van West-Europa. Er liggen weinig fietsen of frisbees in. Onze beek, waarin het krinklende winklende waterding leeft, heet de Heulebeek, en draagt dus de naam van ons stadsdorp, hoewel ze eigenlijk al begint tussen Zonnebeke en het wereldbekende Passendale. Blijft echter allen waar u bent, want dan wordt het hier in de Heulebeekvallei te druk. Een Heulbewoner: de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 11  Reclameknullen (zij die in hun krakkemikkig Engels ‘out of the box’ denken te denken, een cliché als een kathedraal met duivenkwak op) verminken in hun amechtige zucht naar originaliteit (‘Wij maken het verschil’ x 1000) ook hoofdletters. Een R of een B hebben echt geen behoefte aan hun dronken spiegelbeeld. De A wil tussen zijn gespreide benen wel degelijk een dwarsstut, anders valt hij van zijn stokjes. Het apenstaartje is het grondig beu voortdurend als surrogaatletter in @llerlei slog@ns te fungeren. Laat a.u.b. ook de Z met rust na jarenlang misbruik door hete bliksem Zorro. Een kapitaalbewuste Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe. 

MILJARDEN FLARDEN 10  Verschillende verdronken zaken zijn de laatste tijd weer als palen boven water verschenen door aanhoudende droogte. Zelfs dorpen en uiteraard ook kerken, want die reiken met hun ijdeltuiterige torenspitsen het hoogst en worden aldus het eerst weer zichtbaar voor de dorstige mens wanneer de god van de droogstoppels en de schraalheid zijn gedroogde land predikt. Zullen stokvis en verkreukeld zeewier in de nabije toekomst onze voedselketen beheersen? Geen melk meer in de kelk en geen honing meer voor de koning? Zitten we met een grote drooglegging? Een verontruste inwoner van de provincie die aan de Moordzee paalt: de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 09  Ooit gelezen op de deur van een horecazaak: ‘Heel de week open – de dinsdaggen gesloten’. Ik gaf die zaak groot gelijk. Op dinsdagen moet je proberen te doen alsof het geen dinsdag is. Denk niet aan Deense doggen. Plan alleen dinsdagelijkse zaken. Dat dagje zit namelijk gekneld tussen een moeë maandag en een weke woensdag. Daarom alleen bij hoge uitzondering proza postend op dinsdaggen: de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 08 Is de melk weer op? Dan hebt u te veel tv-feuilletons bekeken. Een lacune gesignaleerd door de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.  

MILJARDEN FLARDEN 07 De laatste tijd lees ik verhalen en kijk ik films die zich vooral op schiereilanden afspelen. Waarom kiezen de bedenkers hiervoor? Om nog een reddingsplank met een vasteland te hebben? Om het cliché van het eiland te vermijden? Omdat zo’n landtong beeldende mogelijkheden biedt? Mijn nieuwe novelle (De Stervende Zwaan) speelt zich ook op zo’n uitgegleden stukje vasteland af. Tien wereldbekende onbekenden worden er per ouderwetse brief uitgenodigd voor een dis. Te raadplegen op https://novellen.jouwweb.be   van de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.  

MILJARDEN FLARDEN 06  Elke seconde exporteert Schotland 53 flessen whisky. Wat een gerinkel in de winkel. Je hebt van die ridicule statistieken. Ook gemiddelden zijn lachwekkend. Denk je zonder je haar nat te maken door een rivier te kunnen waden van gemiddeld 1 meter diepte? Idem dito voor de straatwaarde van de recordvangsten drugs. Die gaan door het plafond. Er is maar één absolute zekerheid in de wereld van aantallen, getallen, centen, percenten, hoeveelheden, records, doorsnedes of gemiddelden: dit is aflevering xxx uit de curieuze collectie van de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 05  Eaustende heeft iets: Ostenditude. De naam van de Stad aan Zee klinkt wat zilter en golvender dan Westende, Zuydcoote of Noordschote, hoewel die ook tot de beste plekken in dit oords paradijs behoren. De helft van O ligt in zee. Vandaar de gehalveerde schrijfwijze C(-site) en uitspraak Sea(-sight). Je kunt er een bad nemen; O (of C) staat bekend als Koningin der Badsteden. Ook douches komen er wel voor, in eerlijke weerberichten van verontruste klimaatjes. Zandlopers, zonnebranders, waterdragers, windschermers, frigoboksers: kust ze allen te O. Een eaulijke reissuggestie door de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 04 Vele tinten kwakkelbruingrijs overheersten in deze herfstzomer alhier, terwijl de ene helft van de aardbol onder de gordel gekookt werd en de andere gewaterboard. Hagelbollen sloegen aces op koetswerken en ruiten. De horeca klaagde ween en peen. Zomerdromers bleven in vluchthavens bij de pakken zitten. Verstikkend stof daalde neder in de politieke coulissen en veroorzaakte alom amechtigheid en nevenstikkende zinnen zonder onderwerp of werkwoord. Zowel in Arlon als in Adinkerke woei het al het hele jaar. Ertussen ook. Weer een bericht uit dit Bozebuienlandje dat eigenlijk te klein is voor een weerbericht, vanwege de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.   

MILJARDEN FLARDEN 03  Valies in Wonderland. We reisden naar het mooie maar ietwat dure Spoorwegen om miljarden fjorden en olso de autoluwe hoofdstad te bezichtigen. We keerden met onze terugzak weer via Zweten, Pinland en Dolen, waar we even het spoor bijster raakten – een reis is altijd een beetje trainen. Uiteindelijk arriveerden we weer in onze Huldensporenstad-met-een-g-naar-beneden, aan een overweg slechts eenmaal geflitst door de Kortrijkswacht. Een wonderbaarlijke reis van een ontspoorde doch weer herrijzende Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 02  Waar is de goede koude tijd van de blootsomloop: streakers die plotseling het sportveld op renden of flitsend een stadscentrum doorkruisten? Een naaktslakkengangetje was het niet. Er zat immers al vlug een arm der wet achter hun lurven aan, bij gebrek aan vodden. De combinatie spiernaaktheid plus snelheid scoorde wel in die gezellige tijden. Blote basten waren graag geziene gasten. De bilaterale bilspleet tussen twee lillende wederhelften en het zwiepende pisdarmpje in de frontstreek konden op de sympathie rekenen van textiele massa’s, die onverwacht wat meer waar voor hun geld kregen. Ooit een ooggetuige van enkele van die birthday suit sprintjes: de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 01  Schaakspieren trainen voor een volgend koningsdrama. Kweenie of het weer lukt. Torenhoge twijfels. Paardenmiddelen gebruiken. De loopjongens tijdig doen schuinsmarcheren. Matten uitrollen. Piongevallen vermijden. Offeren. Veel op mijn bord, stuk voor stuk. Een hele boterham, William. To beat or be beaten. Check, mate. Koningsgezwind bewegend: de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.