MILJARDEN FLARDEN

MILJARDEN FLARDEN 159  Welk bolgewas bestaande uit twee letters komt (zelfs tweemaal) voor in het woord kruidentuin? Welke muzieknoot van drie letters prijkt in solden? Na die zoveelste vreselijke vragen, die alweer de collectieve domheid aandikten, hield ik het definitief voor bekeken bij Blokken, een quizprogramma waarin piramides in Praag worden geparkeerd, Hugo Claes de schrijver van het kookboek Een vergiet in België is en vooral soap- en schlagerweetjes blokjes opleveren. Geen Vlaamse Blokken meer voor de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 158  Nee: literatuur, fictie dus, kan eigenlijk geen onderwerp zijn van studie of wetenschap. Ze vinden maar wat uit, die schrijvers. Sommige van ze zetten het behoorlijk op papier, of scherm. Maar het blijft fake, onwerkelijk, fantasie, uitgevonden. Taalkunde is boeiender en echter, maar grammatica moet geen dramatica worden. Verwar dit ook niet met spelling, dat maar een techniek is van hoe woorden in een bepaalde periode worden geschreven. Dat kan altijd wijzigen en beter of slechter worden, denk maar aan lindeboom en beukenboom. Taal moet soms wel even boven de put, als een vehikel. Een liefhebber van zware taalindustrie: de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 157  Kamelopee. Kamelen stappen in een trage karavaan. Honden blaffen naar de moeë maan. In het water van de put ziet de maan de maan. Kamelen naderen de waterput. Honden janken naar de monkelende maan. De maan valt suizend in het water. Ploft pardoes in de put. Voor de kamelen is de lange karavaan eindelijk gedaan. Later rimpelt een zee van zand en tijd op het land en in het water. Een moonie door de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 156  De wollige clichés die in groten getale op schoolse opendeurdagen worden verkocht zijn weer schering en inslag. Overal heerst dezelfde volle holheid, o originaliteit: hier ben je geen nummer, divers en duurzaam, aandacht voor eigenheid en creativiteit, individueel aangepast traject, het verschil maken, uniek, openheid, bekommernis, bla bla bla in alle bekende toonaarden. Zijn de gelden echter eenmaal binnen, dan verstomt deze wervende prietpraat zienderogen, want er zijn te weinig deskundige leraren om dat allemaal waar te maken, en men gooit het dan maar op een akkoordje met de ooit zo verguisde big brother om er afstandsonderwijs van te maken. Met alle gevolgen van dien: uw (klein)kinderen lezen niet meer, denken bij de tafels van vermenigvuldiging aan brood en vis en situeren de hoofdstad van Boedapest in Technoslowakije. Vier bladzijden straf (archeologisch begrip: eenheid DIN A4) en twee uur strafstudie (bovenop de inmiddels twintig wekelijkse studie-uren) m

MILJARDEN FLARDEN 155  Een droom is een onzinnig mixend en wartaal uitkramend creatuur dat de realiteit als masker gebruikt. Hij speelt met minstens een van je voeten. De andere voet behoort tot je linkerbeen. Na een nacht vol bedrog hoor je nog een poos het amechtige gehinnik van een merrie. Tijd voor de doodgewoonheid van tandpasta, het rochelende koffiezetapparaat en een portie krantenpraat over gespikkelde veldrijders en een zekere Bart Peeters, een TV ofte Televisie Vlaming als hoofdfiguur in een volgende avondmerrie vlak voor het gapengaan. Zap Mama, help ons. Frank Zappa, sta ons bij. Een dapper zapper: de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.    

MILJARDEN FLARDEN 154  Ik denk dat ik ongeveer negen was. Bitter jong dus. (Waarom moet dat altijd bitter zijn?). De zomers waren toen warmer, met mariablauwe luchten en wat opkrullende bloemkoolbewolking bijwijlen. Ik ging in de lange schoolvakantie elke namiddag (verplicht) met mijn naoorlogse kitzak en een pul koude koffie naar het speelplein De Warande in het Midden-West-Vlaamse Torhout. Op een dag zong daar een jonge kerel aan een micro op het terras voor de cafetaria. Een soort Elvis, maar in onze taal. Ik herinner me de tune en de woorden (eenzaam, jou). Het was Will Tura, een zanger met een gitaar, die van een stadje aan onze kust kwam. Ik weet niet of hij zich toen al achter die schuilnaam verborg. Niettemin: niemand had toen kunnen vermoeden dat onze beide carrières zo’n hoge vlucht zouden nemen. Dankbaar voor deze herinnering uit het steentijdperk van mijn jeugd: de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe. 

MILJARDEN FLARDEN 153  Citaat. ‘ Maar woorden eenmaal gesproken, geschreven zijn anders; alleen verzwegen, onuitgesproken bezitten ze een schijn van gelijk, geluk.’  Einde citaat. IM Remco Campert. Woorden schieten soms te kort. Goede stilte ruist wat. Alleen poëzie kan de woordenloosheid weer uitvinden. Nog bekomend van zijn jaardag en dankend voor de miljarden wensen: de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 152  Ter gelegenheid van Poëzieweek een flard getiteld Oude Dichter. Demissionair ben je, niet meer zo vers als voorheen, de Muze beraadt zich over je ontslag. In een volgende fase zit je al volledig tussen de regels verscholen. Felle bekjes en prille snaken stampen nu driftig met hun versvoetjes. Terwijl zij kakelen, word jij getakeld. Jouw rijm ligt alleen nog op platte daken. Het ei is gelegd, de schulp gebroken, welaan dan: wat is mooier dan een dooier? Levende vers aan huis geleverd door de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 151  Door de zoveelste wagenstilstand scheelde het vele verkeersslachtoffers tijdens weekends en op weekdagen. Hoe meer mobiele middelen op de snelwegen verschenen, hoe immobieler men werd, en hoe minder snel die wegen. Wagenstilstand was veilig. Lange tijd zwegen de wagens. Toen deed zich plotseling een nieuw conflict voor. Men ging carpoolen, thuiswerken of elektrisch fietsen. Gevolgen: ongevallen, gezinsdrama’s en verkeersagressie. De curve van de gesneuvelden geleek op den duur op de coronacurve eind tweede decennium van deze eeuw: een grillige constante. Bovendien kwamen de Russen tanken in Oekraïne. Wat voor roaring twenties hadden we nou aan onze vouwfiets hangen? Een retorische vraag door de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 150  Ik heb geen moto. Nooit gehad. Toch ben ik fan. De allereerste senryu die ik schreef, luidde (titel Harley Babyson): ‘Je moet er jaren/voor sparen voor je het ding/onder de knie hebt’. In 2024 is het ook een halve eeuw geleden dat in Amerika de filosofische roman ‘Zen and the Art of Motorcycle Maintenance’ van Robert Pirsig verscheen, een van mijn voorkeurboeken. Een zeer verstandig man die ook sleutelen kan. Even de auteur van dit cultboek citeren: ‘De vraag Wat is nieuw? moet worden gevolgd door de vraag Wat is best?’ Ik licht er nog een zin uit die zowel anno 1974 als 2024 op mens en maatschappij van toepassing is: ‘Hier zijn baggerwerkzaamheden schreeuwend hard nodig’. In het bezit van een moersleutel waarvan de bekwijdte met behulp van een wormwiel verstelbaar is, zodus aanpasbaar aan elke maat zeskantige of vierkante moer  of boutkop, maar niet in het bezit van een brommer: de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.     

MILJARDEN FLARDEN 149  Intense spanning bij elke openbare vervoering met de trein. De (opgenomen stem van de) omroepster wacht telkens een thrillende seconde lang nadat ze heeft medegedeeld: ‘De volgende halte is … ‘ Daarna volgt de bevrijdende oplossing: Ingelmunster, Berchem, Gent-Dampoort, Brussel-Zuid… In geschreven vorm zouden dat drie puntjes zijn, oftewel doorlooppuntjes, oftewel puntjepuntjepuntje, oftewel het beletselteken. Die worden onder andere ook wel vaker gebruikt in gedichten van jongeren; het zijn de puberpuistjes van de poëzie. Die treinpuntjes vormen dus geen volslagen verrassing, maar toch… Is elke stille seconde het eeuwige nu in volle vaart? Heeft deze omroepster van de openbare vervoering weet van de hemel op aarde? Is de trein voor haar altijd een beetje reizen naar het hiernamaals? Gefascineerd door deze microfonisch versterkte korte zin met het kortste koppelwerkwoord en na een beklemmende maar hoopvolle stilte gevolgd door de naam van een bestemming: de Schri

MILJARDEN FLARDEN 148  Ik heb zoals iedereen op deze blauwe plek in het heelal zes dubbelgangers: een bespikkelde veldrijder, een dode cafébaas, een kettingrokende golfballenraper op Gavdos, een verkeersagressieve Griekse popzanger, een onterecht veroordeelde gevangene en een onbekende drieling op het eiland Man. De negende ben ik, Zijne Witte Merelachtigheid, de eenkleurige, ondode, nicotinevrije, vouwfietsende, onbesproken, alleengeborene Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 147  Tijdens het hele gedenkwaardige jaar 2011 maakte ik elke dag notities over het hier, nu en elders. Een citaat van toen: ‘E ind januari wordt iedereen tegen heug en meug geconfronteerd met gedichten alom. Zijn gedichten voor watjes? Als je de man in de straat (vooral de man) mag geloven: ja. Waarom gebruikt men vaak het smalende verkleinwoord ‘gedichtje’? Interview tien willekeurige mensen over de hoge kunst van de lyriek en je sprokkelt onthutsende antwoorden. Wat deze ondervraagden wellicht meer zal interesseren: een ‘gespecialiseerde’ firma voorspelt een milde februari, gevolgd door een winterse maart… en april. Kan poëzie hieraan verhelpen? Terugblikkend met één oogopslag op de afgelopen maanden, zelfs jaren, welt één woord op: overstromingen. Laat die dan stollen als gestremde wintermelk onder het bewind van een strenge vorst en alle rapen zijn gaar. (…) Egypte blijft kolken. Er werden zelfs twee mummies gemolesteerd. De olieprijzen stijgen dus. (…) Straffe t

MILJARDEN FLARDEN 146  Gasboeteling, gasboeteling, wat een mieze- mieze- miezerig bestaan. Gasboeteling, gasboeteling, was het maar eindelijk gedaan. Daar is een stip aan de horizon! Tank aan de horizon! Zwaaien met je onderbroek, zwaaien met je hemd. Een Tataar? Een Bulgaar? O nee, 't is een Rus, o jee, hij nadert alsmaar. Geen gasnost meer, geen gastronomie, alleen maar vuur en vlam. Pech, pech, pech. Wij gaan sterven aan ’t fornuis, maar dit keer niet door de Pruis. Gedeeltelijk naar een Hollands liedje van Annie M.G. Schmidt en Leen Jongewaard, uit diepten van ellende naar boven getakeld door de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 145  Gelijkenissen tussen rotondekunst en vakantiehuisjeskunst: men kijkt ernaar en men ziet het niet. Het is de schadeloze nietszeggende noodzakelijke omgeving. Men beschrijft omtrekkende resp. vertrekkende bewegingen en het lot van deze kunst is bezegeld. Pas wanneer een lege plek of een vage afdruk zich aandienen, gaat men over die ontstentenis nadenken. Een Ryanairachtige gevleugelde gedachte van de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 144  Het is ‘hot’ om nieuwe (ontbreek)woorden te bedenken, maar denk ook eens aan de misbruikte woorden: ‘hoogbegaafd’ en ‘geniaal’. Vele veelbelovende kindjes die hun cocon verlaten en hun vleugeltjes uitslaan, blijken helemaal niet over de Einsteinfactor te beschikken. Idem dito voor de ‘genialiteit’ van bepaalde artiesten of mediafiguren, die alleen maar blijken te putten uit geprepareerde en gerecycleerde ‘oneliners’ of het her opgewarmde warm water wederom uitvinden. Heb ik nu het woord ‘misbruik’ misbruikt? Hebbes? Een ontbreekwoordelijke bijdrage door de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.  

MILJARDEN FLARDEN 143  De grote vragen van deze zomer. Mag je meppen naar lastige wespen? Wat wordt de zomerhit? Zal de bosbrand dat tweede verblijf bereiken? Klaagt de horeca steen? En de boer been? Geven de Russen gas? Blijft er nog genoeg lawine over om op te skiën? Hebt u een dringende vraag voor uw huisarts? Druk 1. Geen gehoor? Druk 2. Er even tussenuit? Druk 3,14. Wil u dadelijk geholpen worden? Druk FAQ. Een summiere (wegens ons jaarlijks verlof) bloemlezing van al dat vreselijks u aangeboden door de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 142  Op 27 juli vergat het te waaien. Voldoende beau de l’air dus. Tante Klara depte haar brandend oog slechts sporadisch met wat wattenwolken. Aan de schone Leie viel een dronkenlap niet in het water. Drie alpaca’s keken uit op wat sluikstort naast hun veilige weitje. Het luierbruine paard ernaast niet. ‘Ik ga nu met niets naar huis,’ klaagde een vrouw in een winkelstraat. Vier hangouderen gooiden met M&M’s naar passerende pubers. In een kiosk vroeg de verkoopster 1,25 euro voor een minipakje Oreo in plaats van wat op het prijskaartje stond: 1,10 euro. Een linkshandige onderwaterlasser nam de trein naar Oost-Boerenkoolstronkeradeel voor een welverdiende vakantie op het platteland. Zijn vrouw ging mee. Een dag als een ander in Vlaanderen, beschreven door de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 141  De donkere lichtjesperiode van XM en NY is voorbij; een laatste keer flakkerden dennenbomen op of knarsten hun naalden in hakselaars. Tijd om gewetensresten en etensresten in de vergeetput van de goede voornemens te sodemieteren. Schrikkelmaand nadert. Vrouwtje Miserie en Marjetje Sovjetje en Besje Bezemsteel zullen weer takken sprokkelen voor het haardvuur in hun hutje, terwijl de storm aan hun zwarte hoofddoekjes rukt. Zouden we die rimpelbesjes niet beter onze kale kerstbomen cadeau doen? Ware dat niet een jezusfactor positief? Zomaar een après-kerstgedachte van de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.    

 MILJARDEN FLARDEN 140 Is er al een betere naam gevonden voor onze taal, het ‘Nederlands’? Die het nedere en het nederige eruit haalt? Laaglands kan dus evenmin. Het probleem is natuurlijk ook dat Nederland al vanzelf Nederland heet. Een lage streek. De taalnaam Nederlands verwijst bovendien te uitdrukkelijk naar Nederland alleen. We moeten een naam vinden die de accolade maakt naast het Noord- en het Zuid-Nederlands, met o.a. het Vlaams, Hollands, Brabants, Antwerps, Zeeuws, Limburgs, enz. Mijn sneuvelvoorstel: Zuid-Noordzees. We spreken en schrijven Zuid-Noordzees. Dat zeetje (de Zuidelijke Bocht van de Noordzee) streelt immers ons beider linkerwang, en zo groot qua vierkante kilometers zijn we allebei ook weer niet. Even Apeldoorn en Hasselt bellen. Een afwachtende houding aannemend ten opzichte van betere voorstellen: de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 139  Dallas. Het klinkt als de hemel of de hel, of toch minstens de doorgang naar een van de twee. Niemand en iedereen keek ernaar. Ik hoef niet eens te vermelden dat het over een tv-serie gaat. JR (niet echt bekend als de Barmhartige Amerikaan) is al zo mondgemeen als JFK (ook wel bekend als Ein Berliner). Over Dallas gesproken! Ontkende je dat je keek? Ik ook niet. En toch betrof het een verre, onbekende wereld, anders geolied dan de onze, helemaal anders dan het per ongeluk door ex-kinderen bekeken kleuterprogramma FC De Kampioenen, inmiddels zo vaak herhaald dat er een dampkap boven het televisietoestel nodig is om de mottenballenreuk en de dummiesdamp te verdrijven. Een liefhebber van olijfolie op het vuur: de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 138  ‘Kijk: die niet-jongens rijmen!’ wees de onvolwassene, toen een niet-eenling met touwkleurig haar in gelijkbenige baggy jeans de straat overstak. Het ex-kind glimlachte genderneutraal bij deze poëtische omschrijving. Het had altijd al gedacht dat er in het/die een dichter(es) school/schuilde. ‘Mooi gezegd, Fran(k),’ knikte diens non-binaire medeverwekker. Een smetvreesvrije bijdrage van de ongekloonde Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.   

MILJARDEN FLARDEN 137  Frequently Asked Questions, voor alle duidelijkheid: FAQ, is gelijk aan FUCK, voor alle duidelijkheid: Fiks Uw Complex, Kinkel. Synoniemen en associaties: kluitje in het riet, Pontius Pilatus, trek uw plan, opzouten, laat ons gerust, afweergeschut. Eén zekerheid in deze sneeuwbui van vraagtekens: de faqtuur volgt nog. Een analyse van hedendaagse taalkunde en hulpverlening door de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 136 Enkele uitdrukkingen. Naar Lille Flardes reizen: een taaluitje pellen. Een flardeblad: een kleine broer van Dina Vier. Een Flardrien: iemand die gevoelig is voor lezerstralen. Variant: Flardenier. Foulard: feestelijke flard. Flaird: magazine voor begrijpende lezers. Scotland Flard: geheime dienst die zich tussen de regels beweegt. Flarde: vrouwelijk voor flard. Fleurd: genderneutrale flard. Flardt: flard met een moeilijk werkwoord. Een flardje kilo: ietsje meer. Flardinië: schier een eiland, bekend om zijn zware taalindustrie, passionele seriewoorden en kauwgumbalkleurige zinsopgangen. Uw loods op troebele wateren tussen flarden mist: de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.    

MILJARDEN FLARDEN 135  Relatief. Reflecteren. Dat waren de woorden waar we als beginnend student in de prille jaren zeventig graag mee koketteerden. Alles was relatief. We moesten over heel veel reflecteren. Het waren restanten van de colleges Filosofie (Aanvankelijke Filosofie) en Antropologie (Beginselen van de Antropologie). We probeerden baardgroei om van die scholierensmoel af te geraken. We woonden wekenlang in dezelfde jeansbroek. We rookten dapper Gauloises, Bastos en Stuyvesant. De tijd kreeg gelijk. Reflecterend om te constateren dat alles relatief is: de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe. 

MILJARDEN FLARDEN 134  Zaken die zienderogen aan het verdwijnen zijn: kroegen, winkels. (Niet de kleren en de schoenen: er is een explosie aan textiel en een zondvloed aan zolen. Evenmin de tantetearooms). Rode en blauwe punaises? Universele fietspompen? Linkshandige zakspiegeltjes? Herlaadbaar stoepkrijt? Van Grieken-geurverdrijvers? De Wever-dompers? Trump-muilbanden? Een De Croo-dampkap? Een luierbruine Bracke-XXXL-geldbuidel in krokodillenleer? Dat ene rare dingetje om iets doodgewoons mee te doen? Op naar het warenhuis, de supermarkt, de euro bazar of de stock americoin om de hoek na de volgende afrit. Voor een stuk in de kraag kan je dus ook niet meer in de kroeg terecht. Eerder nog vind je een plek voor een steak in de maag. Het openbare leven wordt steeds guurzamer. Nog immer zoekend naar dat ene dingsigheidje om zijn perpetuum mobile definitief gaande te houden: de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 133  De Duivelsverzen van Salman Rushdie kun je vergelijken met Ulysses van James Joyce. Twee volslanke wereldbekende boeken die niemand helemaal heeft gelezen en waarover iedereen een mening verkondigt. Alleen dunne whodunitjes met een gestoorde speurder (wie deed het?) en dikke kookboeken met veel prentjes (braadt mijn haring?) worden echt gelezen. De rest is literatuur, geschreven en bebladerd door anderhalve man en een paardenkop en een bevriende recensent in een gelijkgezind magazine. Met letters maak je letteren; met lekkers lok je lezers. Zijn kleurrijke bestseller Vergiftigd Gebraad & Vermoord Gebroed signerend op de eerstvolgende Kookboekenbeurs: de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 132  De leprosuctie verliep penomenaal. (Dixit de dokter van wacht, die onlangs gedoctoreerd was met de flinterdunne scriptie Huidige Pokken & Puisten – een van de duizenden doctorandi). De apenpokdalige priester (ook een non-believer) werd via godbotchirurgie van zijn kruisbanden bevrijd. Na vier dagen vurige tongen op gehemeltehoogte mocht hij – nog na-glossolaliënd – naar huis. Daar struikelde hij over de inktzwarte kat, knalde met zijn hoofd in de niervormige poezenvoederteil en gaf stervend de geest. Hij werd kransloos ter aarde besteld op zijn godspot. Uit de rubriek Zij Die Ons Verlieten (07 eurocent per regel) in Het Land van Kelk & Koning – niet het lijfblad van de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.