MILJARDEN FLARDEN 87
MILJARDEN FLARDEN 87
Luister eens goed, maar vrees niet: je moet niks opschrijven. Van kleinjongs af heb ik iets gehad met taal. Het overmande me soms als een kaakslag bij heldere hemel: hoe een woord in de gluren werd gelegd, of klonk als een klepel die verkeerd hing. Je kunt nu zeggen: de bal ligt weer bij de kampen van de beste stuurlui. Niets is echter minder klaar. Ik kan met mijn hart op mijn hoofd getuigen dat ik qua taal van kanten en toeten weet. Hierbij echter wel een paal en een perk: het gaat hem moederziel alleen om het Nederlands uit de Laagste Landen. Anders krijg ik het spek aan mijn bek en heb ik het gekorven aan mijn benen. Zo, de vogel is door de kerk. In de ban van taal, maar toch geen taaliban met taalband of muzeman: de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.