MILJARDEN FLARDEN 97

MILJARDEN FLARDEN 97 

In dit Mekka van de mokka onder de brede plu op het verwarmde winterterras trommelde ik wat Led Zeppelin op mijn mollenvelboekje. Een ogenschijnlijk baasloze stadshond kwam meanderend voorbij, het voetenwerk van tegenliggers meesterlijk als een Messi ontwijkend. Ik opende mijn boekje en staarde een poos naar een blanco bladspiegeltje – even ontwennen van de drukte en de kleuren en de bewegingen van de stroom koppelverkoopvoorbijgangers die de smalle straat een opstoot van vital flux en reflux gaven. Weer opkijkend van die witheid kreeg ik een panorama op een zonnebankbruin reepje buik met pal middenin een peaceful gepiercet kogelgaatje door friendly fire: ze bracht me de gevraagde biskoffie. ‘Alstu.’ ‘Danku.’ Een horecarijm. Ik boog me, blies de oppervlakspanning uit het dampende bakje troost weg en jongleerde even met mijn Ikeapotloodje. Eindelijk had ik mijn verse flard gevonden. Een tevreden Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

Populaire posts van deze blog

MILJARDEN FLARDEN 01

MILJARDEN FLARDEN 01  Schaakspieren trainen voor een volgend koningsdrama. Kweenie of het weer lukt. Torenhoge twijfels. Paardenmiddelen gebruiken. De loopjongens tijdig doen schuinsmarcheren. Matten uitrollen. Piongevallen vermijden. Offeren. Veel op mijn bord, stuk voor stuk. Een hele boterham, William. To beat or be beaten. Check, mate. Koningsgezwind bewegend: de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.
Meer lezen

MILJARDEN FLARDEN 201

 MILJARDEN FLARDEN 201 GEDICHTLOOSHEID Pleidooi pro poëzie t.g.v. WPD Niets is wat het lijkt. Alles is anders. Dichters proberen dat niet te beschrijven. (Het is misschien ook onbeschrijfelijk). Anders beschrijven ze het. En besterven ze het. Daar zijn ze als de dood voor, de zg. goede dichters. Liever zwijgen ze angstvallig op karige witte bladen. Op de Schaal van Dichter wordt het dan bladstil. Ze hebben aldus een streepje voor door niets te doen. Ze worden bekend omdat ze zwijgen. Dat is goed. Eigoed. Veregoed. Met gedichtloosheid moet je leren omgaan. Wat moet je anders met al die onzin? Dat gedoe tussen de regels? Die zinsverduistering? Laat die blaren maar braak liggen. Hou dat witte blad maar voor je mond. Als je toch leest, trek dan je stoute schoenen aan, loop weg voor metrum, rijm en metafoor, en ga voor rechte regels en volle zinnen. Want niets is wat het lijkt. En alles is anders. Kijk uit voor de dichter, of je ligt er. Joris Denoo aka de Schrij
Meer lezen

MILJARDEN FLARDEN 150

MILJARDEN FLARDEN 150  Ik heb geen moto. Nooit gehad. Toch ben ik fan. De allereerste senryu die ik schreef, luidde (titel Harley Babyson): ‘Je moet er jaren/voor sparen voor je het ding/onder de knie hebt’. In 2024 is het ook een halve eeuw geleden dat in Amerika de filosofische roman ‘Zen and the Art of Motorcycle Maintenance’ van Robert Pirsig verscheen, een van mijn voorkeurboeken. Een zeer verstandig man die ook sleutelen kan. Even de auteur van dit cultboek citeren: ‘De vraag Wat is nieuw? moet worden gevolgd door de vraag Wat is best?’ Ik licht er nog een zin uit die zowel anno 1974 als 2024 op mens en maatschappij van toepassing is: ‘Hier zijn baggerwerkzaamheden schreeuwend hard nodig’. In het bezit van een moersleutel waarvan de bekwijdte met behulp van een wormwiel verstelbaar is, zodus aanpasbaar aan elke maat zeskantige of vierkante moer  of boutkop, maar niet in het bezit van een brommer: de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.     
Meer lezen