MILJARDEN FLARDEN 134
MILJARDEN FLARDEN 134
Zaken die zienderogen aan het verdwijnen zijn: kroegen, winkels. (Niet de kleren en de schoenen: er is een explosie aan textiel en een zondvloed aan zolen. Evenmin de tantetearooms). Rode en blauwe punaises? Universele fietspompen? Linkshandige zakspiegeltjes? Herlaadbaar stoepkrijt? Van Grieken-geurverdrijvers? De Wever-dompers? Trump-muilbanden? Een De Croo-dampkap? Een luierbruine Bracke-XXXL-geldbuidel in krokodillenleer? Dat ene rare dingetje om iets doodgewoons mee te doen? Op naar het warenhuis, de supermarkt, de euro bazar of de stock americoin om de hoek na de volgende afrit. Voor een stuk in de kraag kan je dus ook niet meer in de kroeg terecht. Eerder nog vind je een plek voor een steak in de maag. Het openbare leven wordt steeds guurzamer. Nog immer zoekend naar dat ene dingsigheidje om zijn perpetuum mobile definitief gaande te houden: de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.