MILJARDEN FLARDEN 146
MILJARDEN FLARDEN 146
Gasboeteling, gasboeteling, wat een mieze- mieze- miezerig bestaan. Gasboeteling, gasboeteling, was het maar eindelijk gedaan. Daar is een stip aan de horizon! Tank aan de horizon! Zwaaien met je onderbroek, zwaaien met je hemd. Een Tataar? Een Bulgaar? O nee, 't is een Rus, o jee, hij nadert alsmaar. Geen gasnost meer, geen gastronomie, alleen maar vuur en vlam. Pech, pech, pech. Wij gaan sterven aan ’t fornuis, maar dit keer niet door de Pruis. Gedeeltelijk naar een Hollands liedje van Annie M.G. Schmidt en Leen Jongewaard, uit diepten van ellende naar boven getakeld door de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.