MILJARDEN FLARDEN 160

MILJARDEN FLARDEN 160 

In sommige van de 9531 jeugdboeken die ik vroeger las – ontleend uit de drie bibliotheekjes van mijn geboortestadje: de sossen, de blauwen, de nonnen – kwam ik wel eens de zinsnede tegen: ‘Wat ik je brom!’ Het zal waarschijnlijk een detective, een cowboy of een ontdekkingsreiziger geweest zijn die dat bromde. Als ex-kind heb ik die uitdrukking nooit meer gelezen of gehoord. Ik mis dat brommen, samen met de geur van fenegriektheekleurig boekenpapier, de beduimelde etiketten, de oubollige lettertypes, het bleekbruine of donkerblauwe kaftpapier waarmee bepaalde bibliotheekwezens (die met een kapje op hun kruintje) de covers camoufleerden, het geplette vliegje op bladzijde 98 van ‘De bende van de blauwe bergen’ en het ezelsoortje midden in het jongensboek ‘Rein wordt zeepkistcoureur’. Geen bromvliegje kwaaddoend, wat ik je brom: de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.