MILJARDEN FLARDEN 246

MILJARDEN FLARDEN 246 

Ik was getuige van de laatste papieren epoque. Dat besef ik wanneer ik drie ton drukwerk (en geschreven arbeid) uit mijn vertrekken ruim en gewichthef – papier is gewillig; het laat zich opheffen – naar andere oorden, in pijnlijke fases. Ondanks stof, rag, dode bijen, verkleuring, opkrullende randen en gedateerdheid heb ik er heimwee naar. Ik verdien de dood met de kogelpen voor het ongenadige deporteren van eigen manuscripten, briefwisseling naar en van letterkundigen (van Jotie T’ Hooft o.a., mijn collega-recensent bij het tijdschrift Yang), mijn schoolengelse correspondentie met mijn Japanse pen-pal Emiko Takamori op hemelsblauw luchtpostpapier, jaargangen van tijdschriften met de gekste namen (Ko-Ko, Inktkoelie), mappen correspondentie-schaken, miljoenen bladspiegels voor educatieve uitgeverijen, duizenden boekbesprekingen van oud-studenten, romans met reuma, krantenknipsels uit mijn bronstijdperk en zieltogende archieven. En kent u het chique Avenue nog? Ook daar prijkte ik met een tekst in: de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

Populaire posts van deze blog

MILJARDEN FLARDEN 201

 MILJARDEN FLARDEN 201 GEDICHTLOOSHEID Pleidooi pro poëzie t.g.v. WPD Niets is wat het lijkt. Alles is anders. Dichters proberen dat niet te beschrijven. (Het is misschien ook onbeschrijfelijk). Anders beschrijven ze het. En besterven ze het. Daar zijn ze als de dood voor, de zg. goede dichters. Liever zwijgen ze angstvallig op karige witte bladen. Op de Schaal van Dichter wordt het dan bladstil. Ze hebben aldus een streepje voor door niets te doen. Ze worden bekend omdat ze zwijgen. Dat is goed. Eigoed. Veregoed. Met gedichtloosheid moet je leren omgaan. Wat moet je anders met al die onzin? Dat gedoe tussen de regels? Die zinsverduistering? Laat die blaren maar braak liggen. Hou dat witte blad maar voor je mond. Als je toch leest, trek dan je stoute schoenen aan, loop weg voor metrum, rijm en metafoor, en ga voor rechte regels en volle zinnen. Want niets is wat het lijkt. En alles is anders. Kijk uit voor de dichter, of je ligt er. Joris Denoo aka de Sc...
Meer lezen

MILJARDEN FLARDEN 279

MILJARDEN FLARDEN 279 Even een les miskunde, nou: weetkunde. Een trapezium is een dronken vierhoek. Een bierkant is een vierkant boven zijn theewater. Een cirkel is een straatje zonder einde. Een parallellogram moet dringend in behandeling, want het is zowel rechthoek, vierkant als ruit. Het lijdt dan weer wel aan evenwijdigheid, maar perfectie is saai. Overigens ziet zijn neef, het parallellepipedum, er ook pips uit. Het blijft in de familie, want het parallellepipedum kan zowel balk, kubus als romboëder zijn. Tot zover de bevindingen van de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.
Meer lezen

MILJARDEN FLARDEN 348

MILJARDEN FLARDEN 348  Het feestelijke bimbambeierenweekend nadert, ei zo na. Wat dropt de klok in uw huis? Maak er een echt vrolijk paasfeest van. Schaf u het ongezouten en ongedesemde boek Upperdog aan. Voor uzelf of voor uw evennaaste. U kunt het boekhandelen of bolcommen. Mede-Heulbewoners kunnen het zelfs in de lokale drukkerij verkrijgen. Vreugde en (ont)spanning gegarandeerd. Upperdog: een lezersstraal door de Schrijver van Miljarden, geheel de uwe.  
Meer lezen