MILJARDEN FLARDEN 417
MILJARDEN FLARDEN 417
Het dempen van hardheid zodat geluiden en geruchten ontbreken. Inkeer tot het witste van woeden in elke vlok gekristalliseerd is. Geruisloze aankleding van alle vormen in alle maten – niets uitgezonderd. De glans van goede gladheid en het blije van ijs. Langzaamste zwaarteval van dichte drommen lichtheid. Het knerpen van sneeuw onder de voetzolen van de postbode met de rode neus die gekartelde wenskaarten (guirlande, gewei, rinkelbel, kaars, weldoorvoed engeltje) door de gleuf in de deur schuift. Maken we het hier ooit nog mee? Sneeuw. Een mooi woord. Beseffend dat elke sneeuwpop weer water wordt: de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.