MILJARDEN FLARDEN 424
MILJARDEN FLARDEN 424
Ik wou naar Lampernisse. Ongezien ter plekke afstappen. Honderden jaren inademen. Akkoord gaan met oudheid. Me tegen de kerk aan schurken. Niets drinken of eten want de horeca was er allang gesneuveld op de slagvelden van Levenslustig Vlaanderen, enkele terrasmussen daar gelaten. Aldus geschiedde. Even later stapte ik af te Ieperen, waar de Dood er weleer een slachtveld van maakte. Klaroengeschal en pralines. Langer geleden was het te Lampernisse echter ook goed raak. Ik ben altijd ergens getuige van. Geweest. Soms van hysterische historie. Waren mijn voormoederen verhit? Hadden mijn voorvaderen spataderen? Allemaal genealogische vragen voor de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.