MILJARDEN FLARDEN 492

MILJARDEN FLARDEN 492

Mijn stadsdorp krijgt een upgrade. Of een make-over, zo u wil. In verband met verse ingewanden, nagelnieuwe circulatie, gereinigde leidingen en een kloppend hart buigen zich kranen voorover, schrapen grijpers over de grond, gedragen mensen zich als mollen en zien de middenstanders dit alles met lede maar hoopvolle ogen aan. Mijn dorp is ook aan een stad vastgeniet. Er zit geen koe of wei meer tussen. We zijn wat men noemt een deelgemeente, sedert de jaren ’70 van de vorige bloederige eeuw (WOI, WOII, Korea, Vietnam, Golfoorlog, Balkan). Nationaal wordt mensen aangemaand naar een stad te verhuizen. Zodat de koeien meer plek hebben. Wat ons betreft: geen probleem. We blijven. Want steden zijn gulzig. We zijn stadsdorpeling geworden. Of dorpsstedeling. Om nog een koe te zien, kijken we naar een cowboyfilm. Of we kopen La Vache Qui Rit. Ook een koeiemorgen, vanwege de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe. 

Populaire posts van deze blog

MILJARDEN FLARDEN 348

MILJARDEN FLARDEN 348  Het feestelijke bimbambeierenweekend nadert, ei zo na. Wat dropt de klok in uw huis? Maak er een echt vrolijk paasfeest van. Schaf u het ongezouten en ongedesemde boek Upperdog aan. Voor uzelf of voor uw evennaaste. U kunt het boekhandelen of bolcommen. Mede-Heulbewoners kunnen het zelfs in de lokale drukkerij verkrijgen. Vreugde en (ont)spanning gegarandeerd. Upperdog: een lezersstraal door de Schrijver van Miljarden, geheel de uwe.  
Meer lezen

MILJARDEN FLARDEN 413

MILJARDEN FLARDEN 413 Mo how gelijkt heel erg op knowhow. West-Vlaams is een van de slimste talen ter wereld. Blijkbaar. Gelukkig is het ook een van de voertalen van de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.
Meer lezen

MILJARDEN FLARDEN 535

MILJARDEN FLARDEN 535  Kinderen zijn engelen zonder vakbond. Alles is nog ietwat op zakformaat. Gelukkig, want er zitten ook etterbakjes tussen. Als je ze eenmaal koopt, heb je ze voor lange jaren. Hoe langer je eigen verleden wordt, hoe meer het ogenblik nadert waarop ze je verlaten. Ze kwamen even langs. Ze waren even van jou. Dan worden ze groter, groot, en weldra ex-kind. Dan ben je ze kwijt, want als ze naast je staan, merk je dat ze groter geworden zijn dan jij. En jijzelf staat al veel verder in datzelfde leven. Zijn het de tijden die veranderen of de mensen die verouderen? vraag ik me nog maar eens af, ex-kind en Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.
Meer lezen