MILJARDEN FLARDEN 501

MILJARDEN FLARDEN 501 

Omdat ik niet kan voetballen of schilderen is gladheid tienmaal geboden. Met ‘stylo’s’ moet je echter opletten. Zoals met stiletto’s. Alles wat je zegt, het geschrevene, schijnt het, blijft. En glijdt. Welaan dan: schrijven is voetballen is strijken in stijl is breien is balpennen is schilderen en biccen als de beste en weten wat je niet deert. Glijdt het? Ja, het zweert allemaal samen om ter dichtst. Maar de president ontkent. Ik heb dit niet geschilderd. Gladheid geboden dus. Ik zal u met verve schrijven over wat mij niet beroert, want wat me wel beroert, blijft uiteraard van mijn eigen. Ik bal, ik pen, ik strijk, ik bic, ik brei in stijl, ik glijd en schaats en rijm ligt alleen op daken van ansichten, niet in gedichten. Geen achterklap, of ik word ziek. Gladheid, mijn god, doet u een bod? Met uw beste bic? Een diepere gedachte aan het gladde oppervlak in het linker vriesvak van de hersenen van de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

Populaire posts van deze blog

MILJARDEN FLARDEN 348

MILJARDEN FLARDEN 348  Het feestelijke bimbambeierenweekend nadert, ei zo na. Wat dropt de klok in uw huis? Maak er een echt vrolijk paasfeest van. Schaf u het ongezouten en ongedesemde boek Upperdog aan. Voor uzelf of voor uw evennaaste. U kunt het boekhandelen of bolcommen. Mede-Heulbewoners kunnen het zelfs in de lokale drukkerij verkrijgen. Vreugde en (ont)spanning gegarandeerd. Upperdog: een lezersstraal door de Schrijver van Miljarden, geheel de uwe.  
Meer lezen

MILJARDEN FLARDEN 413

MILJARDEN FLARDEN 413 Mo how gelijkt heel erg op knowhow. West-Vlaams is een van de slimste talen ter wereld. Blijkbaar. Gelukkig is het ook een van de voertalen van de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.
Meer lezen

MILJARDEN FLARDEN 535

MILJARDEN FLARDEN 535  Kinderen zijn engelen zonder vakbond. Alles is nog ietwat op zakformaat. Gelukkig, want er zitten ook etterbakjes tussen. Als je ze eenmaal koopt, heb je ze voor lange jaren. Hoe langer je eigen verleden wordt, hoe meer het ogenblik nadert waarop ze je verlaten. Ze kwamen even langs. Ze waren even van jou. Dan worden ze groter, groot, en weldra ex-kind. Dan ben je ze kwijt, want als ze naast je staan, merk je dat ze groter geworden zijn dan jij. En jijzelf staat al veel verder in datzelfde leven. Zijn het de tijden die veranderen of de mensen die verouderen? vraag ik me nog maar eens af, ex-kind en Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.
Meer lezen