MILJARDEN FLARDEN 641

MILJARDEN FLARDEN 641

Iedereen in de familie had van die grote, droevige ogen. Vooral in december, dat onderdak voor de donkerste weken. En in maart, de maand waarin het drukst gestorven wordt. Het waren ogen die veel gezien hadden. Het waren ogen die daardoor ook spraken: ‘Ik neem niet langer deel aan het woeden van de wereld. Ik wens alleen nog te observeren.’  Daarom vielen ze zo op in december en in maart. Die ogen behoorden toe aan mensen die bovenal keken, zagen en nimmer veel zeiden. Ze spraken met hun ogen. Ze oordeelden met hun ogen. Zelden deden ze uitspraken. Hun ogen spraken boekdelen. 

< De hoeveelheid regen waarvan een mens kan genieten, is beperkt. Kom binnen > zeiden die ogen.

< ‘Moeten’ is een rare vogel > zeiden die ogen.

< Van uw bagatel maak ik een hoofdzaak > zeiden die ogen.

(En ze dachten erbij: < Hoofddrol >)

< Ik zag u in verdachte omstandigheden> zei het ene oog. < Maar dat ‘ik’ schiet over en die omstandigheden zijn er niet meer > vervolgde het andere oog.

Tot zover A Candid Story, vertolkt door de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe. 

Populaire posts van deze blog

MILJARDEN FLARDEN 535

MILJARDEN FLARDEN 535  Kinderen zijn engelen zonder vakbond. Alles is nog ietwat op zakformaat. Gelukkig, want er zitten ook etterbakjes tussen. Als je ze eenmaal koopt, heb je ze voor lange jaren. Hoe langer je eigen verleden wordt, hoe meer het ogenblik nadert waarop ze je verlaten. Ze kwamen even langs. Ze waren even van jou. Dan worden ze groter, groot, en weldra ex-kind. Dan ben je ze kwijt, want als ze naast je staan, merk je dat ze groter geworden zijn dan jij. En jijzelf staat al veel verder in datzelfde leven. Zijn het de tijden die veranderen of de mensen die verouderen? vraag ik me nog maar eens af, ex-kind en Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.
Meer lezen

MILJARDEN FLARDEN 533

MILJARDEN FLARDEN 533 Er was eens een knul die het binnenland verliet en in een badstad ging wonen. Hij dacht dat je daar minder belastingen moest betalen doordat de helft van de stad in het zeewater lag. Je had immers bad en je had stad. Hij koos voor appartement B op het gelijkvloers in de waan dat de huurders van A, C en D een deel van zijn huur betaalden en dat hij niet zou moeten meebetalen aan herstellingen van het dak. Tevens droeg hij tweedehandschoenen, want door het vele recycleren had hij smetvrees gekregen. Men noemde hem Tweedehansje. Een hele meute Tweedeverblijvers kwam echter zijn welbevinden grondig vergallen. Even later deed zich een golf van wurgmoorden voor in die stad aan de zee. Na intensief speurwerk, waarbij alle pistes open werden gehouden en niets aan het toeval werd overgelaten, werd Tweedehansje als dader ontmaskerd. Zijn tweedehandschoenen hadden hem de das omgedaan. Omdat zijn proces in het binnenland werd gevoerd, zou hij de hele straf uit moeten zitten, ...
Meer lezen

MILJARDEN FLARDEN 446

MILJARDEN FLARDEN 446  ‘De knipoog-Kroaat wordt een kus-Kroaat’. ‘Geblokt is hun vlag; geblokt is hun gemoed’. ‘De snor van de hoop’. Dergelijke onzin kregen we te horen van tv-commentatoren op het WK Voetbal. Op den duur (de ‘Belgen’ bleven vrij lang overeind in dat toernooi) lachten we ons een kriek. Het was het enige verweer tegen dat blije geraaskal. Een recente sportherinnering door de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.
Meer lezen