MILJARDEN FLARDEN

MILJARDEN FLARDEN 464  Er is niet alleen de opgeklopte irritante karikaturale FC De Kampioenen-epidemie. Of de bombastische retoriek en reclamevoering rond dat stelletje verwende ‘Rode Duivels’. De idiotie is nu ten top gedreven bij de VRT en hun ‘journaal’: onlangs betrof een belangrijk nieuwsitem de dood van een personage uit de serie ‘Thuis’ (of zoiets – ik keek er ooit zes seconden naar). Ook de kranten besteedden er aandacht aan. Hoe laag zijn ze gezonken? Vroeger hadden nieuwslezers geen benen. Nu ontbreken ook al de hersenen. Kranten brachten feiten. Nu leveren ze fake news. Het woord bij de daad voegend op de bres tegen verkleutering en populisme: de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.  

MILJARDEN FLARDEN 463  In de hartelijke hitte van de stad bevond hij zich op wankelafstand van een gratis waterbedeling via plastic flessen, de flestics die bij marathons half leeggedronken weer in de struiken worden gegooid. Hij greep echter andermaal zeer beslist naar zijn flask. Uit een stadslogboek gevonden door de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 462  O, oei, alweer… articuleerden ze vroeger zuinigjes met hun dunne intellolipjes, toen je een boek publiceerde. Heden ten dage scheidt men om de haverklap een boekje af, en dat veroorzaakt blijkbaar geen pruilmondjes alom meer. Je kan nu, ongestraft door de preutse schrijfpolitie, elk seizoen zo’n meesterwerkje ter wereld brengen. Uitkijken voor burn-outjes, bezige bijtjes! Een ervaringsdeskundige in de letter- en de etterkunde: de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 461  LIJFEIGEN EEUWELINGFEEST Oude lijven moeten ooit eens sterven. Zij kunnen het licht niet meer aan. Of de lucht in hun röntgenlongen. Er is gerimpel, gepiep en gekreun. Wat nu gezongen na honderd jaren? Ben je dan drenkeling, enkeling? Omringd door dode vrienden, gebroed, geslacht en erfgenamen? Was het nodig zo gezond te leven? Het was toch maar een passage even. Wat willen ze nu eigenlijk van je? Dat je doodvalt bij een mijlpaal? Verklaart dat een glas of drie per dag moet kunnen en best wel mag? Geeuw: weer een eeuw. De ziel wil graag ter ziele gaan. Waar blijft die verdomde eeuwigheid? Met dit gedicht prijk ik voor de derde keer (voorheen al tweemaal runner-up) op de shortlist van de Dichter op Hofwijck Poëzieprijs Den Haag. Het opgelegde thema is ‘lijfelijkheid’. Ik schreef het nadat ik op BBC enkele krasse knarren (oorlogsveteranen) zag. Daarom is mijn tekst niet ‘wrang’. Ouderdom blijft een imposant gegeven. Humor kan dat wat zalv...

MILJARDEN FLARDEN 460  De receptie verliep zoals de aard van het receptiebeestje was, met name: de mens. De toegepaste meetkunde van de sociogramwetenschap (een apocriefe afdeling van de betweterkunde ofte betuttelanis) draaide weldra vierkant in het rond. Natuurlijk zorgde de liquide daarvoor: een aanvaardbaar en betaalbaar afgeleide van echte champagne, want het waren oliecrisistijden. Minkukeltjes probeerden te zeggen waar het op stond tegen hun onmiddellijke chefs. Omhooggevallen hoofddrollen lieten zich bediening door hun pluimstrijkers en slijmjurken welgevallen. Onafhankelijke vrijbuiters fladderden van groep tot groep in de waan dat ze populair waren. Getuigenis over een ‘receptie’ uit het verhaal ‘Something red, something yellow’ door de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 459  Hoe meer men weet, hoe minder men niet meer weet. Weer zo’n boek (‘thriller’!) beginnen lezen (en vlug weer gestopt) waar zich voor het politiecommissariaat een gigantische stilstaande file voordoet en twee minuten later op dezelfde plek het hoofdpersonage gezwind in zijn auto springt en wegscheurt. Nog iets: hoe minder men in de tv-quiz Blokken kan antwoorden op tv-vragen over programma’s, hoe beter. Zulke dingen niet weten is oké. Een wetenschap u geserveerd door de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 458  De ondervoorzitter glom in zijn vel bij deze profetische woorden. Hij keek de halve cirkel omstanders diep in de glazen, op zoek naar beaming en bevestiging. Daarbij stootte hij op gekuch, geknik, gewenkbrauw, beademing. Men staarde naar zijn dunne enkels die in vreselijke sokken gekneld zaten, en die dat immense lijf probeerden te stutten, een voet steunde op de spijl van zijn barkruk, de andere tipte sportief de grond, daarboven ondernam een donkerblauwe broek een poging om midscheeps alles samen te houden – 121 kg – , en nog hoger gloeide een rode lantaarn op, waarover een sliert overgebleven haar gedrapeerd lag. Een uittreksel uit het volleybalverhaal ‘Smashing’ van de oud-volleyballer, tevens Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 457  Mijn collecties. Eén: mijn ooit uitdijende boekenverzameling bevindt zich nu in aparte pelotons in scholen, in tombolapakketten, in containers, in Erfgoedbibliotheek Hendrik Conscience en Letterenhuis Antwerpen. De rest (nog een groot leger) slaapt hier uitgelezen op de planken. Twee: 1000 korte prozafragmenten waarin het waait en regent uit de (vertaalde) (inter)nationale (Nederlandstalige) letterkunde, per auteur 1 exemplaar. Digitaal verzameld. Weerman Frank Deboosere was er blij mee. ‘Ik val hier van mijn stoel,’ mailde hij me daarover. Drie: 111 verkeerde lieveheren die vanuit hun standpunt het hoofd naar links buigen om naar de slechte moordenaar te luisteren. Van die verzameling hou ik alleen nog de kleinste 33 exemplaren over, o.a. eentje in de vorm van een katapultje met het frame van een champagnekurk als doornenkroontje. Vier: hopelijk bereik ik over afzienbare tijd Flard nummer 1000. Daarna heb ik er nog 999999000 ofte 10^9 – 1000 voorzien. Maar d...

MILJARDEN FLARDEN 456  Er was eens een kei die zei: ‘Hieronder ligt een wonder; keer mij om en gij zult zien waarom.’ Een ijverige boer kantelde met veel moeite de kei, die toen zei: ‘Ai mij, wat ben ik blij dat ik lig op mijn andere zij.’ De boze boer keilde kei zo na de kei een end over ’t veld. Een keileuk verhaal dat echt gebeurd is in een keigoed boek waar de kerel zich keinijg mee geamuseerd heeft. ‘Keigaaf verhaal, man!’ deelde hij mee aan de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 455  Wat is inspiratie? De geur van verse regen op het tarmac vlak voor het opstijgen naar een warmer continent. Het uitzicht op een uitgebreid verslag na een verblijf in boeiende buitenlanden. Simpelweg de vooravond van een feest, terwijl een briesje de gordijnen opbolt. Een sneeuwbui van kattebelletjes in de wasmachine midscheeps zomer. Een bij in het holst van een glasscherpe winter. Een flard uit ‘Upperdog’, presentatie op zondag 16 september 2018 klokslag 16 u op ’t Plein in Kortrijk, geruggensteund door Letterzetter & Lettertypes, de ovenwarme roman van de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 454  Gevallen van zinsverduistering. Het uitvallen van de elektriciteit bracht een en ander aan het licht. De kamikazepiloot kreeg te horen dat hij pas op z’n 67ste met pensioen kon. Alle weekdagen open; de maandag en dinsdag gesloten. Zo kan ie wel weer voor de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 453  Na de prikkeldraadgrimlach van pompoenen, de stoutekinderenworp van sintman en zijn roetmoppen, de drogenaald kerstboomverpulvering, het krakkemikkige krukkenwijzerige uurwerk op oudjaar, de vijf driekoningen en de maandag vlak voor de derde dinsdag van het verse jaar: een wens voor de nabije toekomst. Moge de eisprong van de paashaas na de luimen van de lente ook de dooier van de zon doen ontwaken en een flakkerende zomer aansteken waar noch boer en tuinder noch horecanen steen of been over klagen. Weer in de weer met het weer: de winterzongedroogde Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 452  ‘Hәt leek әrop alsof Adәr bij voorbaat wou mislukkәn. Adәr liet zich uit әn stoel op dә nok van әn dak vallәn. Adәr las әn vәrhaal uit Readәr’s Digest voor waarin mensәn zich in tonnәn van dә Niagara Falls lietәn dondәrәn. Bij elkә rustpauzә in dә tekst nam hij әn slok van zәn glas watәr. Hәt voorleesvәrhaal eindәgdә met zәn laatstә slok. ‘Dә stiltә bij enkәlә van dezә opnamәs wijst әrop dat әr toen geen toehoordәrs in dә galәrij zatәn.’ Adәr fietstә әn Hollandsә gracht in. Adәr tuimәldә om in әn Mondriaan-omgeving. Adәr viel ondәrbrokәn omver. Adәr demonstreerdә dә vәrnietәgәndә zwaartәkracht met zwarә en lichtә voorwerpәn. ‘Kunstәnaar spoorloos op Atlantischә Oceaan.’ (Nieuwsblad van hәt Noordәn, 1 decembәr 1975) Adәr probeerdә vast tә houdәn wat hij losgәlatәn had. 1/10 sәcondә tussәn loslatәn en vallәn; dә oceaan op in әn bootjә van 3,5 metәr. Basjan Adәr, Groningәr, Amerikaan, pәrformәncәkunstәnaar lang voor hәt woord werd gәlanceerd.’ Een fragment uit h...

MILJARDEN FLARDEN 451  Een reisverhaal. Herinnering aan maïs. Sinds in 1993 hulpburgemeester Férenc uit het Noord-Hongaarse Salgótarjàn me in volmondig onvolkomen Engels aanraadde: ‘You muste to put salt on it’ (dat verdraaide Hongaars bekt moeilijk), ben ik meer verslingerd aan maïs dan aan Laïs, en eet ik ook veel liever maïs op zijn Hongaars dan Thais. Voor een kolfje in de hand betaalde je toen amper 78 forint. Maïs, waar is de tijd. Maïs, je kunt er nog altijd niet naast kijken. Uit het indrukwekkende reisdagboek van de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.