MILJARDEN FLARDEN

MILJARDEN FLARDEN 577  De Russen komen! De Russen komen! De rode vlag hangt uit! De Koude Oorlog tussen man en vrouw (1901 - 2014) doet weer verlangen naar zachte revolutie, begeleid door een anarchistisch orgeltje in een haven. Wees niet bang voor de Russen, maar praat ermee. In het Russisch. Geef ze groenten en fruit, veel fruit. Toon ze de Mercator te Oostende en beweer dat hun Potemkin veel mooier is. Zeg dat de piano klappertandt wanneer Rachmaninov wordt gespeeld. Vertel ze over hem, hij die deel uitmaakt van een volkje dat momenteel de Russen een hak zet, hij: de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 576  Zijn het de tijden die veranderen of de mensen die verouderen? Rimpelt de tijd ook niet alsmaar vlugger naarmate men ouder wordt? Dat is toch een bekende verzuchting bij de niet meer zo jonge ouderen? Of bij de reeds wat oudere jongeren? Ach, de kortste afstand tussen twee punten is toch een zachte ronding. Alweer een parabolische diepe gedachte van de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 575  Spreeuwen (in een herfstzwerm bijvoorbeeld) reageren dertienmaal sneller dan mensen; vandaar de magnifieke patronen in die zwermen: puur gevederd communisme, pakweg in oktober boven Rome en zijn pausdom of op een saaie dinsdag boven Zwavelvoorde in Grijs-Vlaanderen. Geen enkele verdwaalde vogel die de collectieve zwierigheid van het duizendtal verstoort. Geen weeffout. Vogelvluchtig opgemerkt door en in een gedicht luchtig beschreven door de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 574  Het gebeurde aan de Vlaamse kust. Hij stal ooit als een echte dief een gesprek tussen een met elkaar getrouwde man en vrouw over de kwaliteit van de hedendaagse vis, vlammend hete en veel te dure soep en de vergane glorie van de vroegere decennia, 'toen alles zoveel beter was'. Deze besluitzin trok een grimmige lijn onder de rekening van de jaren '60, '70, '80, '90 en '00. Het door hem gestolen gesprek werd een dialoog in een verhoopte bestseller die hij naderhand schreef, hij: tevens Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 573 Het woord 'reünie' gelijkt goed op het woord 'ruïne'. 'Ruïne' heeft een tandje minder. 'Reünie': stukken van mensen komen weer samen, met als reden een gezamenlijk verleden. 'Ruïne': de tand des tijds heeft huisgehouden in een ooit geordende collectie stenen. In het mensdom kan men goed zijn omdat men niet slecht is. De teerlingen zijn geworpen, maar het toeval is daarmee niet afgeschaft. Wanneer men klaar is met de poëzie van het leven, volgt het proza: de ziel zit al gevat in gelatine, zowel bij het oudste wonderkind als de jongste laatbloeier van de samenscholing. Tot zover enkele losse gedachtenflodders van een aandachtige cavalerist op een reünie: de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 572  Ik heb twee blauwe ogen. Daarom draag ik een zonnebril. Streetwise. Ik ben immers te mooi om waar te zijn. Wilt u soms ook een blauw oog? Aldus een kennis van de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 571  De Tour de France kan net zo goed De Ronde van de Abdijen heten. Een abdijtje dat ze daar hebben! Je vraagt je af welke abdis, abdes, abdijk of kortweg abt daar nog woont en zoiets onderhoudt. In de Tour de France valt verder ook nog op dat in elk dorp het kerkgevaarte lelijk in het midden staat en zodoende de Ronde echt doet slingeren en slalommen. Even lijkt zo’n kerk dan een ferme kloek omgeven door kuikens. Met respect voor het zittend beroep van palindromisch renner: de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.  

MILJARDEN FLARDEN 570  ‘Zou het meisje dat tegen haar zin zo uitvoerig door een sterrenkundige in haar gelaat getatoeëerd werd dan niet beter solliciteren bij de Michelingids?' vroeg ik me af, inwoner van dezelfde provinciale stad als het veelsterrenmeisje, tevens Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 569  De wind is oud in Rusland. Er mag gebeuren wat er wil: de wind is er oud. Kome wat kome. Het is een oude wind, zoals die ook in Chicago en Edinburg woont. Hij ruikt naar havens en naar steppe, naar stad en land en soms nog erger, beter, zeeër, zilter. Het is een zeer oude wind met de baard in de keel, die 'ongedoevig' kan loeien (dixit Guido Gezelle). Hij bladert in de bomen op zoek naar oud nieuws. Hij kamt het gras en harkt de haren steil achterover in een Stalinsnit. Wat is het hier in Belgisch Vlaanderen? Is het de wind die zacht huilend langs de beukenhaag strijkt, zijn vrouw die neuriënd een hoofdstuk huishoudelijk werk afsluit of elementair geruis dat in de buizen van de verwarming woont? Wie zal het zeggen, wie zal het zwijgen? Niemand zal het ooit kunnen navertellen, zelfs hij niet, de oorgetuige, de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 568  Het aloude voetbalspel is saai geworden. Niet in het minst door de schuld van het geld. Men koopt, verkoopt, koopt om en gokt. Niks leuks meer aan. Kunnen we daar iets aan doen? Wat dacht u van een partij voetbal met twee ballen? Maakt men aan beide kanten tegelijk het eerste doelpunt, dan blijft het brilscore 0-0, want de ballen zijn rond. Dat geldt ook voor volgende gelijktijdige doelpunten, want de daaropvolgende dubbele doelpunten zijn telkens weer de eerste. Geblinddoekt? Dat maakt het alvast een stuk boeiender. Bij geblinddoekt dubbelvoetbal vormen de supporters echt wel de twaalfde man. Zij sturen de spelers en de ballen. Of ze misleiden de tegenstander. Per bal is er een scheidsrechter. Kiest u voor mijn voorstel? Kleur dan straks mijn voetballetje rood. Als een Rode Duivel in een wijnwatervat: de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 567  Omdat in het verleden Multiple Joyce ettelijke studenten deed sneuvelen voor het examen Toevalskunde, en er evenveel studenten niet begrepen wat Inside Joke wel mocht bedoelen, besloot ik chatgpt even de volgende opdracht te geven: ‘Schrijf zo’n Miljarden Flard zoals De Schrijver oftewel Joris Denoo die vierdagelijks gewoonlijk op Fb pleegt’. Prompt verschenen er drie ai-Flarden (waarvan ik er één citeer, voorafgegaan door het eigenlijke antwoord van chatgpt): ‘Natuurlijk! Hier is een poging tot een flard in de stijl van Joris Denoo – fragmentarisch, poëtisch, scherp, soms absurdistisch en met een vleug melancholie: /ik droomde vannacht van een mier/die zichzelf heruitvond als hond/met een naam die niemand uitsprak (en dus ook niet vergeten kon)'. De twee andere artificieel-intelligente flarden mochten er ook zijn. U groetend vanuit een grijze zone: de echte Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 566  Het waren geruchten allemaal. Maar toch moest het er eens van komen. Ik liet de eierboerpraatjes en koektrommelplaatjes achter mij en nam eindelijk de trans-Siberische trein. Het deed namelijk de ronde dat ik dichter werd. Dus moest ik verder. Het was een actie in openbare vervoering. En toen schreef ik, snel vervoerd, mijn eerste gedicht: 'Kijk naar de dichter, hij ligt er'. En de trein ploegde naar een verre verte, waar ik steeds maar onbekender werd, ik, de aalvlugge Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 565  Russische kathedralen torsen een ajuinvormig gevaarte en dat is heel mooi. Ajuinen lijken goed op stembanden en dat brengt me bij mijn volgende bedenking: wat gaat er boven orthodoxe koren? Niks. Bij het horen van die koren kun je er ook tranen van in de ogen krijgen, zoals bij het pellen van uien. Probeer na het horen van zulke koren maar niks meer wat je in het Westen zou doen. Voor de rest kunnen de Russen ze kussen. Dat is vriendelijk bedoeld vanwege de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 564  Russen zijn als mussen. Er zijn er veel, maar je ziet ze minder en minder. Soms strijkt er een kladje in de stad neer. Het zijn: goede fietsenverbouwers, behulpzame onderburen, meesters in het tweedehandse. Russen kunnen één worden met hun omgeving en vreselijk eenzaam zijn met z'n velen. Zoals mussen er als de kippen bij zijn, zo zijn de Russen dermate alomtegenwoordig dat ze onzichtbaar worden. Sommigen dragen zelfs Engelse namen. Ach, we moeten niet preken: ook bij ons zijn er mollen. Tot zover deze ornithologische beschouwing vanwege de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 563  Een sprookje van een poos geleden. 'Kijk juffrouw: Gorbatsjov!' wees het kind op lentewandeling met haar klas in de Kortrijkse Onze-Lieve-Vrouwstraat. 'Maar nee Olivia: dat is onze beroemde schrijver Hendrik Conscience,' glimlachte de juf. 'Hij woonde hier vroeger een tijdlang in de straat, weet je.' Duiven wiekten om de toren van de Onze-Lieve-Vrouwkerk, boven het perkje waar het altijd stuurse borstbeeld van Guido Gezelle stond, duivenkwak op zijn schedel in de vorm van een wijnvlek. Het was een mooie lente, maar er was duidelijk nog wat werk aan de winkel. Verdapperde de pas hij die daar toen passeerde, ook een schrijver, met haar, met name: de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 562  Hij ziet tv-koks en andere BV's (zeg maar: TV's, TelevisieVlamingen, want in dit apenland ben je alleen bekend omdat je bekend bent, dus van op 'de tv') de jaarlijkse Boekenbeurs in A'pen contamineren. Hij leest een zoveelste godverdoms   dunboekje uit de Vlaamse letteren en gooit het na tien bladzijden en een diepe zucht bij de rest. Hij detecteert vrijwel dagelijks spellingfouten in de vertalingen en/of ondertitelingen op diezelfde afgrijselijke tv en in 'ernstige' editoriale geschreven stukken van 'hoogopgeleide' redacteuren in kranten en magazines. Hij maakt het bête geblaat van kromtaalsprekende alfamannetjes mee in hallucinant idiote tv-programma's. Hij stoot in de vaart der volken op tegen populistische onderdeurtjes die een V-teken maken. Wanneer komt er een einde aan deze verbijsterende collectieve domheids-ola die alles en iedereen lijkt te beroeren? Dat vraagt hij zich om de haverklap af, de Schrijver van Miljard...

MILJARDEN FLARDEN 561  Mijn liefde voor Rusland was zo groot dat ik me plotseling in Finland bevond. Ik was een interessante vijand geweest. Naast mij stapte Dzjerdzjinski van de Tsjeka. De sneeuw knerpte onder zijn laarzen. Overal bossen om ons heen. ‘Laten we even wandelen,’ zei hij. Langzaam staken we de kale witte plek tussen de bomen over. Ik wist dat Dzjerdzjinski niet gewapend was. Hij was mijn vijandelijke vriend en mijn vriendelijke vijand. Eigenlijk een gentleman-kameraad. Hij zou me niet eigenhandig executeren. Straks zou ik eerst de knal horen, en daarna niets meer zien. Gelukkig zond ik nog op de valreep een briefkaart naar de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 560 Jemen. We mogen Jemen niet vergeten. Met al dat gehassebas rond de grote landen zouden we godgenageld Jemen vergeten. Hoe is het nog in Jemen heden ten dage? Staat die oude Russische tank daar nog? Waar de schorpioenen in wonen? Ja ja, die tank herinner ik me nog wel, maar waar godbetert ligt Jemen ook alweer, of all places? Kan daar iets gebombardeerd worden? Jeminee. Hebben ze daar ook een  Schrijver  van  Miljarden Flarden,  geheel de hunne?

MILJARDEN FLARDEN 559  JF Kennedy zei: ‘Ich bin ein Berliner.’ Had hij nog haastig op een briefje gekrabbeld. Hij bedoelde dat goed. Ik ben een Berlijnse bol. Boule-de-Berlin. Zijn ghostwriter/souffleur had hem misschien moeten influisteren: Ich bin Berliner. Toch vinden Duitse taalkundigen dit kunnen. Zal wel. Begin deze eeuw had de Belgische premier G. Verhofstadt zin om te zeggen: I am a New Yorker. We onthouden ons van verder commentaar. Remember the Towers. A New Yorker kan waarschijnlijk van alles zijn. En wij, Europese vastelanders, kunnen niet alles weten. Wat heeft dit nu met Rusland te maken? Niets. Het lijkt op Russische literatuur: het is universeel. Mijn naam is haas. Moi: de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 558  Bent u ook een afstammeling van de Romanovs? Het resultaat van een scheve schaats van een of andere tsaar, tsarina? Zo'n binnenvettend buitenbeentje? Ketsten de kogels van het executiepeloton af op de zilveren tabaksdoos ter hoogte van uw hart? Waren ze vergeten u helemaal te doden, in al uw geledingen? Dan bent u de rechtmatige troonpretendent van een of ander Rusland. U bent nummer 28 op de wachtlijst. Vergeet uw SIS-kaart niet. De dokter komt zo. Een woordendokter, met name: de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 557  We hadden godbetert alles onder controle. Ons hoofd was een perfect marcherende Sovjet-Unie. Maar dan gebeurde het. Plotseling waren er afstotingsverschijnselen. Onze satellietstaten scheurden zich van ons af. En later onze deelstaten. We waren in alle staten. We vonden dat maar minnetjes en noemden ze Idiotistan, Absurdistan, Verweggistan, Pestland. En toch bleef overal de sneeuw zich met modder mengen. Zeer opstandig was Tsjetsjenië: te veel koks bederven de brij. Wij hebben het geweten; zij ook. Is er thans een Krimlin in de maak? Hoe kranig blijft schier een eiland? Bedenkingen aldus vernomen uit goede bron, zijnde de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 556  Syllables rule the world. La plupart des occasions des troubles du monde sont grammairiennes. Zahlen beweisen, sagt Benzenberg. Wie is hij om dat tegen te spreken, de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe?

MILJARDEN FLARDEN 555  In Jekaterinenburg - of zoiets - werd ik aangeklampt door een besje van 246 jaar. Ze zag er al zo verkreukeld uit als de Pravda van oktober 1958. Zzoeff! deed ze. Eh, deed ik, wat was dat, zeer oud vrouwtje? Dat, zei ze, dat was je leven dat voorbij zoefde. O, antwoordde ik ontgoocheld, kan ik er alsjeblief nog één? Nee, schudde ze. En ze grimlachte cyrillisch naar de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 554  Stalin doet denken aan staal. Maar ach, wat een makke softie. Bij onderhandelingen na alweer een grote oorlog raapte Molotov alle kastanjes uit het vuur. Het was diens taak om overal nee op te zeggen. Njet! En pas dan kwam Stalin op de proppen. Op het moment dat het makkelijk werd. En vriendelijk dat hij was! Hij leek wat op Stijn Streuvels. Haar als een bakje spijkers, weet je wel. Nog voor de spijkerbroek zijn intrede deed. En borstelsnor. Een echte walrus. Overigens beiden goede bekenden van mij, de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 553  Er doet zich hier deze voormiddag boven mijn lage streek (Kortrijk - Wevelgem Airport) een ballet van hefschroefvliegtuigen voor. Eerst vliegen ze perfect qua duimlengtes en banddiktes aan; beangstigende bijna ontroerende symmetrie. Daarna volgt er een nakomertje, en nog daarna volgt er nog eentje. Vervolgens cirkelt er ononderbroken, zowel hoog als laag, nog zo'n mug in het rond, maar dan van een ander type. O, wat voel ik me zowel beschermd als in de gaten gehouden, ik, een bewoner van deze lage streek buiten westen bezuiden de grote feiten, de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.