MILJARDEN FLARDEN

MILJARDEN FLARDEN 309  Hij wist wat hij niet wist. En zie: zijn pleinvrees werd bewaarheid: toen hij Coronation Street verliet, belandde hij via de Place Déjà Vu andermaal op de Quarantaine Square. Op de Halletoren wees de TikTok-klok vijf over twaalf aan. Injectiespuiten alom tussen het bladerdeeg van de herfst. Een viraal verhaal door de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 308  Mijn westen. En wat daarbuiten ligt: een zee, de ene wang van Nederland, de kont van Frankrijk. De monokini was hier ’t eerst, en de frigobox, hoezee. In dorpen met gebroken dorpels wordt zoveel klare wijn geschonken dat iemand ogen op zijn gat krijgt: hij ziet alles, iedereen, en bovenal zijn God. Van Adinkerke tot Outrijve, van Abele tot in Knokke-Zoute, zit een opgeruimde middenstand met tombola’s en zegeltjes te zwaaien. En in Kortrijk woont een hofleverancier van textiele jasjes en gedurfde dasjes voor de kooplui uit het wijze oosten. O mijn westen: iedereen doet er zijn best. Een ode aan een lage streek door de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 307  Lang voor Noach zijn ark in elkaar timmerde (de derde poging was raak, tot tweemaal toe verloor het in opbouw zijnde gevaarte met veel oudtestamentisch gekreun het bewustzijn), vloog een slankpootvliegje behorende tot de onderfamilie van de Sciapodinae tegen de stam van een den aan en kukelde verdwaasd op de grond, waar het per toeval onder de voetzool van een voorbij rennende holbewoner op de vlucht voor een dierlijke vijand werd geplet. Het diertje kon zich door een uiterste maar helaas allerlaatste krachtinspanning nog even naar de stam van de dodelijke den slepen en zich daaraan vastklampen voor het de geest gaf. Vele eeuwen later prijkte dat slankpootvliegje roerloos in de gestolde transparante hyacintrode amberdruppel in de chique pinkring van meester Vellemans. Een archeologisch verhaal door de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 306  Van snavel tot navel gebalsemd met zonwering en de beide luierbruine benen in kortverblijf in een bloemrijke lange short gestut door een stel sneeuwwitte sokken overspoelen de tweedeverblijvers de hoelahoep- en bloemeneilanden-in-groen-en-blauw en de paradepromenades van ’s werelds hittesteden. Wie zich ooit met volle teugen aan dat toerisme laafde en ervan leefde, wordt er nu door versmacht. Een tapasta-tsunami heeft zich voorgedaan. Die volslanke hoe-heet-ze-ook-weer uit het roemruchte coroniale tijdperk had gelijk: ‘Blijf in uw kot!’. Inlandse groeten vanuit Heule-les-Bains/Kortrijk-sur-la-Lys, all-in: de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 305  Nu we ieder op een eiland van Columbus leven: een voorstel geïnspireerd op een tactiek uit het Shakespeare-koninkrijkje Denemarken. Het is het ei van Columbus tegen het hamstervirus: van zodra iemand met een opvallende extra hoeveelheid van eenzelfde probleemproduct aan de kassa verschijnt, wordt de prijs ook XL voor de hamsterlading. Een oplossing voor het probleem van het karonavirus? De koortscurve van de koopdrift zal het uitwijzen. Een duit in het zakje van de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 304  Beltijd. Het was begin mei. Mooi weer. De kunstenaar wou aanvankelijk het pittoreske kerktorentje schilderen. Bij elke sessie evenwel fietste een pater uit de nabijgelegen abdij doorheen dit tafereel. Hij kwam elke dag op hetzelfde tijdstip via de onbewaakte spooroverweg naar het dorp. Uiteindelijk besloot de kunstenaar om de pater te schilderen. Die zag er interessanter uit dan de kerk. Helaas: op enkele sessies van het einde verscheen de pater niet meer. Op de kerktorenklok had de kunstenaar het tijdstip vergeleken met het waarschuwende belgerinkel aan de overweg. Dat klopte niet meer. Er waren medio mei nieuwe spoortabellen. Zonde van elke seconde. Het moeten niet altijd bekende tv-koppen zijn die verhalen brengen. Er zitten er ook buiten beeld, met eigen verhalen, zoals bijvoorbeeld de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 303  Je zag het allengs aanwassen: het platte volkse gelijk van hufters, gabbers en patsers, de bête aanbidding van foute idolen, de alsmaar lager gelegen lat om hoger te geraken, het ego-evangelie van elleboogcarrières, de stupide heiligverklaring van koning tv en zijn hofhouding van bekenden die bekend zijn omdat ze bekend zijn, charlatans die flauwekul als cultuur slijten, artiesten die het warm water weer uitvinden, de soap als maatstaf, onderbroekenlol als gecamoufleerde domheid die zichzelf niet eens als domheid ervaart, het grossieren in makkelijkheid, mainstream merchandise en middelmatigheid, zijnde de geruststelling dat het nooit zal lukken en nooit zal mislukken. Van die orde en dat soort onder anderen ‘zetelen’ nu in het parlement. Binnenkort dragen ze laarzen. Nu eerst nog het knellende kostuum. Bewaar ons van deze uilige oenige papegaaiende narratievelingen. In dat verband niet ‘preus’ op Pest-Vlaanderen: de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de...

MILJARDEN FLARDEN 302  Het is niet meer nodig om te scheiden. U zult gescheiden worden. Het is niet meer nodig om te schrijven. U zult afgeschreven worden. Het is niet meer nodig om te rekenen. U zult afgerekend worden. Het is niet meer nodig om te sparen. U zult zelf niet gespaard blijven. Het is niet meer lief om te zoenen. Het is de kus des doods. Het is niet meer leuk om te knuffelen. Het is een wurggreep. Het is niet meer nodig om viraal te gaan. U hebt Coronation Street bereikt. Een wrange boodschap vanwege de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 301  In coroniale tijden moeten we sommige zaken aanpassen. Niets is meer als voorheen. In de misdaadliteratuur is de dader niet langer de butler, maar de skileraar. Het schoolsmoesje dat de hond het huiswerk opgegeten heeft, krijgt een upgrade (nou: downgrade, eigenlijk): er zit een virus op de laptop en ook op de tablet. Geen bruistablet die helpt. Betreffende essentiële uitstapjes: we zijn niet op weg naar zee, wel naar onze zieke tante die aan zee woont. En die zeventien blikjes sardines in ons dure karonakarretje zijn voor onze hoogbejaarde mama die binnen een ontsmette straal van 1 kilometer woont. Een post-coroniale aantekening in het grote logboek van de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.  

MILJARDEN FLARDEN 300  Het virus hield de hele wereld in zijn greep. De natuur nam wraak voor wat de mensheid haar had aangedaan. De straten van de stad lagen er verlaten bij. Dokter Van Rumst rukte zijn mondkapje af en mikte het in de overvolle mand: een driepunter. Die avond werden de rolluiken van kapsalon Hairbag voor lange tijd neergelaten. Corontaine en de Afgevlakte Curve. Ziehier enkele leverbare beginzinnen voor romans die eind 2020 begin 2021 zullen verschijnen, u in deze stille leestijden aangeboden door de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 299  Zoals de inhoud van een okkernoot op een stel hersenen gelijkt, zo vertoont de vaak gebruikte afbeelding van het coronavirus gelijkenissen met wolfsmelk. Euphorbia (waarvan het sap giftig is) is dan ook een plant die heel goed op een stekelig universum gelijkt. In afstandelijke tijden met groene vingers geschreven door de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 298  Pot vol blommen of komkommercompost. Anna’s hakken trappen rap alle slakken van dat natte wandelpad plat. Bolle Pol vond op donderdagochtend nog honderd vodden zonder noppen op ’t stoffige stort. Gekwelde Ellen belde met kerst welgeteld zesenzestig ellendige tellen met kleffe Jef. Zulke stugge muggen slurpen dus vlug dubbel gulzig druppels rum plus plumpudding. Imke vist immers nimmer in dit stille winterse glibberige slikkenzwin. Hier kiezen die vier dieven liever tien zielige liefdesliedjes die niet diep kriebelen. Oeps, oei, oef, hoei boei, doei, koekoek, koele groeten van de vermoedelijke Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 297 Het zesjarige serpentje Dot Cooman zat ingesnoerd in haar autozitje op de achterbank van de parelgrijze SUV woedend voor zich uit te staren, de hoofdsteun vlak voor haar met haar blikken doorborend, waar ze de wurgbare hals van haar mama wist. Een echt achterbakseltje. De helft van mama’s gezicht werd in beslag genomen door een zonnebril. Dot: een enig rotkind. Even gaf mama de achteruitkijkspiegel een duwtje, zodat ze een heimelijke blik kon werpen op haar pruilende koter. ‘Ik sjie wel dat je naar mij kijkt!’ riep Dot. De spionne gluurde vertederd naar het gat waar voorheen twee aanpalende tandjes hadden gestaan. De tandenfee had lieve Dot onlangs met een nachtelijk bezoek vereerd. De wenkbrauwen van mama kropen vragend verwonderd boven de grote zonnebrilglazen uit. ‘Sjie je wel! Door die sjtomme bril en in die sjpiegel!’ ‘Wauw! Zoveel woorden ineens, Dot! Van harte gefeliciteerd!’ zei mama, een hoofdpersonage in het moordverhaal ‘Geen speld’ van de Schrijver van...

MILJARDEN FLARDEN 296 Mensen houden van lijstjes. Mijn opeenvolgende meesters van mijn lagereschooljaren: Tanghe, Vandecasteele, Wets, Haelewyn, Devriese, Roseeuw. Melkflesjes, klokhuizen, bikkels, skoebidoe, postzegels, sigarenbandjes, oorvijgen, ijsbanen op de speelplaats, meikevers. Soldatenradio, Betterfoodkoeken, Koetjesrepen, prentjes van Spoetniks in chocoladewikkels tussen het zilverpapier voor de zwartjes. De toverwoorden Kongo, Katanga, Kasavubu, Lumumba, Tjombe. De buxusmot, de sprinkhanenplaag, het coronavirus. En nu: bovenal het aftellen naar iets dat op nul gelijkt, iets dat gedaan is. De zoveelste notitie van de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 295 Openbaar vervoerd reisde ik ruggelings treinend naar Brugge. Het was eens iets anders. Ik ben namelijk een Eaustende-fan. Niet per se voor dat gezouten water. Wel voor het begrip ‘stad-aan-zee’. De helft ligt in het water. De andere helft is ongezouten. Terug naar het begrip ‘Brugge’: ik hou ook van Japan. Brugge heeft er een belangrijke filmrol. De trein is altijd een beetje rijzen voor de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 294 Alle kortharigen zijn na anderhalve maand kapverbod verdacht. Flapgeld en munten moeten maandenlang onaangeroerd in je portefeuille blijven. Het zintuig ‘tastzin’ moet voortdurend bedrogen worden door oorstaafjes en touchpennetjes. Vingerpinnen is een virale zonde. Kuchen en niezen situeren zich in elleboogholtes. Gemaskerd op straat lopen mag ook buiten Aalst en Venetië. Enkele notulen daterend uit de coroniale lockdown-epoque, opdat men het niet vergete, door de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 293 Voorwerpen hebben een kwade wil omdat ze uit zichzelf niets kunnen ondernemen. Het bekendste voorbeeld – dat altijd op instemmend ja-geknik wordt onthaald – is de besmeerde boterham die onveranderlijk (… als het niet-winnen van de lotto…) op die ene kant terechtkomt wanneer hij op de grond valt. Dat is de weerwraak van het voorwerp. Maar hij valt nooit vanzelf. Hij zorgt ervoor dat het altijd de schuld van iets of iemand is. Onwillige voorwerpen zijn er bij de vleet. De boom die het fatale eindpunt van een auto-ongeval betekent. De prop die maar geen driepunter in de papiermand wil worden. De diepte van een dameshandtas. De onontwarbare schoenveter. De onwil van een deksel op een bokaal. De koppigheid van een cijferslot. Het gewicht van een reistas. Het onevenwicht van een kerstboom. De valzucht van een vaas. De scherpte van een schaar. De stugheid van verpakkingen. Een variant van die kwade wil betreft het verdwijnen of het zoekraken van voorwerpen. De bril. De r...

MILJARDEN FLARDEN 292 Voorwaar: de mens is een loteling. Van alle niet-geborenen is hij ooit de uitverkorene geweest om als loteling te leven. De borstentorser als niet-man; de teelballentorser als niet-vrouw; mensheid en mens en men. Hij (m/v/x) is de gelukzak bij uitstek. Zoals hij zijn er zoveel. Hij is een appartemens. Zijn geboorteschreeuw is een persbericht van angst, verbazing en geluk. Zijn getalletje wordt getrokken en daar is reeds zijn eerste lotgevalletje. Zijn avonturen kunnen een aanvang nemen, in het gezelschap van zijn lotgenoten. De stomme gelukzak. Het onbenulletje. Als hij/zij/het wat geluk heeft: het individuo. Maar wat doet die 0 in ‘(on)benul’ en ‘knul’? Uit een geleerd geschrift van de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 291 Wisselbevallig weer. Neerslagtige vakantiegangsters. Regenschermtijd. Vergrijzende bevolking. Temperatureluurs kwik. Vochtige binnenverblijven. Strandbarre buien. Waterappelen en waterlanders. Weer een bericht over een onverdroten hydraterende herfstzomer door de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 290 Na de Arcopardiefstal door een bank die al vlug van naam veranderde, politici die als Pontius Pilatus hun handen in onschuld wasten en een laffe vakbond die het woord ‘verbondenheid’ misbruikte, houdt iedereen nu zijn centen thuis. En wel zo, dat ongenode gasten met maskers en breekijzers er weinig aan hebben. De spaarders en beleggers stoppen nu hun flapgeld tussen hun boeken in hun thuisbibliotheek. 20 euro hoort bij blz. 20; 50 euro hoort bij blz. 50; 100 euro bevindt zich netjes uitgevouwen op pagina 100… enzovoort. Dat ontmoedigt de inbrekers: hun job wordt te omslachtig en is tijdrovend. Helaas hebben veel mensen weinig boeken. Een tijding uit financieel-economisch rare tijden door de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe. 

MILJARDEN FLARDEN 289 Voorwaar: heeft de ochtendstond dan waarlijk god in de mond? Hij ziet mij door dat spiegelei. Hier roert men niet. Spek en bonen worden in de pan gehakt. Ik smeer ‘m. Een B&B-verhaal door de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 288 The return of the comeback of the sequel. Beef, huiver, ween, ril, juich, meesmuil, grimlach, hap en snap: hier is na een niet mis te verstaan referendum op z’n Zwitsers terug de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 287 Mijn stadsdorp (op een boogschot van Frankrijk en zes steenworpen van de kust, maar waarom zou ik pijlen afschieten of stenen gooien?) is vrijwel geheel dichtgeslibd met nieuwe huizen. Er is geen weide of akker meer te bekennen op weg naar aanpalende gemeenten of de stad waar we bij horen. We kunnen niet meer ongezien braken, bij gebrek aan braakland. Hondendrollen vervangen koeienvlaaien. Een korte kroniek van een aangekondigd stadsinfarct door de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 286 Met een moeilijkdoenerig brilletje voortdurend op en af zijn pief en het schedeloppervlak kaal geroetsjt zoals er momenteel op deze wereld miljoenen blinde vlekken liepen te blinken, verkondigde de kerel dat hij ‘out of the box’ zou denken om ‘het verschil te maken’. Er zou echter wel ‘een kostenplaatje aan vasthangen’, vervolgde hij, terwijl zijn brilletje nu in wankel evenwicht totaal onnuttig op de nok van zijn schedeldak balanceerde. Na deze huizenhoge clichés verliet iedereen, beledigd tot in zijn intellectuele ruggenmerg, de zaal, aangevoerd door de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 285 Tafelvoetbal heeft geen spits. De Belgische nationale veldvoetbalploeg wel. Ook de stilstaande fases vallen bij beide op. Een gelijkenis, in die duitsere tijd aldus tot zijn volgelingen gesproken door de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 284 ‘Bij dezen stellen wij voor alle computers in lockdown modus te zetten, want als er ergens virussen woekeren, dan is het wel daar,’ orakelde de nationale veiligheidsheld. ‘Maar neen,’ kakelde een politieke kanalfabeet, ‘daar bestaan toch kuisproducten voor.’ ‘Maar ge kunt een computer toch moeilijk een smartlap om zijn gebit doen,’ opperde een digibeet. ‘Of een pil in zijn geheugenspleet rammen. Of hoe heet dat ding?’ ‘Laten we dan zeven miljoen van die kuisproducten in China bestellen,’ besloot de minister van Schoonmaak. ‘Want we worden hier uitgemoord door een onbekende soldaat.’ ‘Delete. Ik ben geen robot,’ dacht de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.

MILJARDEN FLARDEN 283 Mestgeur woei hem tegemoet. Inspecteur Mauser hurkte bij het lijk en telde dan de tanden. Drie. ‘Het moordwapen is een riek,’ besloot hij. Dit ultrakorte verhaal is een van de zes winnende inzendingen voor de Nederlandse ZKV-wedstrijd ofte Zeer Korte Verhalenwedstrijd (25 woorden of minder). Een pennenvrucht van de Schrijver van Miljarden Flarden, geheel de uwe.